Abstract
Denge vizüel, vestibüler ve somatosensoriyel bilgilerin toplanması ve merkezi sinir sisteminde yorumlanması sonucunda sağlanır. Somatosensoriyel sistemde gerek yaşlanma gerek farklı patolojik durumlar nedeniyle oluşan değişiklikler dengeyi olumsuz etkileyebilmektedir. Özellikle plantar alandan sağlanan somatosensoriyel bilgilerin dengenin sağlanmasındaki rolü büyük olduğu için, ayak tabanı üzerinden etki edecek yöntemler ile dengenin geliştirilmesini hedefleyen birçok tedavi şekli bulunmaktadır. Bu yöntemlerden birisi de dokulu tabanlık kullanımıdır. Dokulu tabanlıklar üst yüzeyinde çeşitli şekillerde çıkıntılar bulunduran bir yüzeye sahip standart tabanlıklardır. Dokulu tabanlıkların sağladığı artmış afferent girdi dengenin geliştirilmesi üzerinde olumlu etkiler sağlayabilmektedir. Bu nedenle son yıllarda kullanımı artmıştır. Multiple sklerozlu, parkinsonlu, diyabetik, geriatrik ve sağlıklı bireylerde tedavi programlarına eklenen dokulu tabanlıkların denge üzerine etkilerini inceleyen birçok çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada dokulu tabanlıkların denge üzerine olan etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla literatürde dokulu tabanlıkların denge üzerine etkilerini inceleyen çalışmalar araştırılmış ve bu kaynaklardan elde edilen sonuçlar ışığında dokulu tabanlıkların muhtemel etkileri özetlenmiştir.