Affiliation:
1. ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ
2. GAZİ ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Okul çağı çocukluk döneminde kazanılan sağlıksız beslenme alışkanlıkları ve yeme davranışları yetişkinliğe kadar devam edebilmekte, obezite ve Tip 2 diyabet gibi kronik hastalıkların gelişme riskini artırabilmektedir. Özellikle okul çağı çocuklarda yeme alışkanlıklarında erken yapılan doğru değişikliklerin sağlığı geliştirebileceği ve sonraki yaşamda hastalık geliştirme riskini azaltabileceği belirtilmektedir. Bu nedenle okul temelli beslenme eğitim programları da dâhil olmak üzere erken dönemde sağlıklı beslenmeyi destekleyen programların önemi artmaktadır. Çeşitli araştırmalar, cinsiyet, yaş, sosyoekonomik durum ve yaşanılan ülke gibi demografik özelliklerden bağımsız olarak, ebeveynlerin beslenme alışkanlıklarının çocukların beslenme davranışları üzerinde büyük bir etkisi olduğunu gözlemlemiştir. Aile ile birlikte yeme, ebeveynlerin rol model olması, ebeveyn beslenme bilgi düzeyi, ebeveyn teşvikinin artması ve aşırı baskının azalmasının çocukların beslenme davranışlarını olumlu yönde etkileyebileceğini düşündürmektedir. Ebeveynleri tarafından sağlıklı beslenme konusunda teşvik edilen çocukların okul temelli beslenme eğitim programlarından edindikleri bilgileri daha uzun süre kullanım potansiyelleri vardır. Bu durum, ev ortamının çocuklarda sağlıklı beslenme davranışını desteklemedeki önemli rolünü vurgulamaktadır. Ebeveyn katılımlı çocuk besleme eğitimlerinin, diyetle ilgili hastalıkları önlemek için gelecekte uygulanacak diyet müdahalelerinin ve politikalarının tasarlanmasına yardımcı olabilecek değiştirilebilir risk faktörleri olarak değerlendirildiği çalışmalar artırılmalıdır. Bu derleme de, ebeveyn beslenme eğitiminin okul çağı çocuklarında verilen beslenme eğitimine etkisinin değerlendirildiği çalışmalar incelenmiştir.
Reference62 articles.
1. [1] TOÇBİ. Türkiye’de okul çağı çocuklarında (6-10 yaş grubu) büyümenin izlenmesi (TOÇBİ) projesi araştırma raporu. TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Hacettepe Üniversitesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü, Ankara. 2011.
2. [2] Mushtaq MU, Gull S, Mushtaq K, Abdullah HM, Khurshid U, Shahid U, et al. Height, weight and BMI percentiles and nutritional status relative to the international growth references among Pakistani school-aged children. BMC Pediatr. 2012;12(1):1-12.
3. [3] Srivastava A, Mahmood SE, Srivastava PM, Shrotriya VP, Kumar B. Nutritional status of school-age children-A scenario of urban slums in India. Arch Public Health. 2012;70(1):1-8.
4. [4] Pekcan G, Şanlıer N, Baş M, Başoğlu S, Acar Tek N. Türkiye Beslenme Rehberi 2015 (TÜBER). Ankara: Sağlık Bakanlığı. 2016.
5. [5] Plaut D, Thomas M, Hill T, Worthington J, Fernandes M, Burnett N. Getting to education outcomes: reviewing evidence from health and education interventions. Europe PMC. 2018.