Acil Servis Personelinde Empati ve Akut İnmeli Hastalara Yaklaşımları Arasındaki İlişki

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, acil servis hekimleri ve hemşirelerinin empati düzeyleri ile intravenöz trombolitik ve/veya endovasküler trombektomi tedavisi için hastaların sevk edilmesi arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tipteki bu çalışma Bursa'da inme kliniği olmayan hastanelerin acil servis hekimleri ve hemşireleri ile Temmuz 2019 tarihinde gerçekleştirilmiş ve çalışmaya toplam 198 acil servis personeli dahil edilmiştir. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, mesleki çalışma koşulları ve kendi yakın çevrelerindeki (aile ve arkadaşlar) inme öyküleri sorgulanarak kaydedildi ve empati düzeyleri ölçüldü. Acil servis hekimleri ve hemşirelerinin empati durumlarının değerlendirilmesinde Jefferson empati ölçeğinin sağlık çalışanları versiyonu kullanıldı. Bulgular: Çalışma grubunun Jefferson empati ölçeği ile elde edilen ortalama empati skoru 98,63±14,83 puan olarak bulundu. Bu çalışmada empati puanı ile sevklerin sayısı arasında herhangi bir anlamlı ilişki bulunmadı (p=0,962). Toplam empati puanı, katılımcıların hastanedeki rolüne (p=0,161) veya ailelerinde ya da arkadaşları arasında inme vakası görülmesine (p=0,694) göre de bir farklılık göstermedi. Acil eğitimi almış olan (p<0,001), daha yaşlı olan (p<0,001), mesleğinde daha fazla zaman geçirmiş olan (p=0,005) ve ailesinde veya arkadaşlarında inme vakası gözlemlemiş olan (p=0,005) sağlık çalışanlarının daha fazla inme vakası sevk ettiği görüldü. Sonuç: Bu çalışma, acil servis hekimleri ve hemşirelerinin empati düzeylerini artırmaya yönelik müdahalelerin, akut inme olgularının intravenöz trombolitik ve endovasküler trombektomi tedavisi için sevkinde genel bir etkiye sahip olmayacağını düşündürmektedir.