Term ve Preterm Gebelerde Asemptomatik Bakteriüri Etkenleri ve Antimikrobiyal Duyarlılığın Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, asemptomatik bakteriüri (ASB) etkenlerinin direnç paternlerini term ve preterm gebelikler arasında karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Hastanemiz kadın doğum bölümünde takip edilen ve idrar kültürleri laboratuvarda incelenmek üzere gönderilen ve ASB olarak rapor edilen 17-41 yaş arası gebeler çalışmaya dahil edildi. Hastalar gebelik haftalarına göre preterm (<37 hafta) ve term (≥37 hafta) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Sonuçlar iki grup arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Toplam 123 gebeden 29'u (%23,6) preterm, 94'ü (%76,4) term doğum yaptı. Tüm çalışma grubunda en sık izole edilen patojen %52,0 (n=64) ile Escherichia coli (E. coli) idi ve bunu %16,3 (n=20) ile Streptococcus agalactiae (S.agalactiae) izlemekteydi. Term ve preterm grupları arasında E. coli ve S. agalactiae dağılımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p=0,698 ve p=0,930). E. coli suşları ampisiline %56,3 (n=36) oranında, sefuroksime %40,6 (n=26) oranında dirençliydi. Fosfomisin direnci %1,6 (n=1) olarak belirlenirken, nitrofurantoin direnci saptanmadı. E. coli suşlarında genişletilmiş spektrumlu beta-laktamaz pozitifliği %23,4 (n=15) olarak tespit edildi. Term ve preterm grupları arasında E. coli suşlarının antibiyotik direnç oranları bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: En sık izole edilen patojen bakteri, beta laktamlara oldukça dirençli olan E. coli idi. Gebelerin ASB için taranması ve uygun antibiyoterapi ile tedavisi; maternal ve fetüste gelişecek komplikasyonları ve antimikrobiyal direnci önlemede etkili bir yoldur.