Abstract
İktisat politikalarının temel amacı kaynak dağılımında, etkinliğin sağlanması ve toplumsal refahın en yüksek seviyeye çıkarılmasıdır. Ancak bu durum, serbest piyasa ekonomisi koşullarında her zaman ve her sektör için çok mümkün görünmemektedir. Bu bağlamda, kaynak dağılımda etkinliğin ve adaletin sağlanmasında, toplumsal refahın yükseltilmesinde devletin piyasalara aktif müdahalesi gerekebilir. Serbest piyasa mekanizmasının hakim olduğu günümüzde devlete biçilen rol, devletin doğrudan piyasalara müdahalesi olmayıp hakemlik görevi üstlenerek regülasyon işlevlerini yerine getirmesidir.
Devletin piyasalara ilişkin regülasyon ihtiyacı, birçok alanda olduğu gibi geçmişten günümüze kadar gıda ve tarım piyasalarında da hissedilmiştir. Devlet tarafından gıda ve tarım piyasalarının düzenlenmesi ile piyasanın yaratacağı olumsuzlukların ve bilgi eksikliklerinin giderilmesi sağlanabilir. Bu kapsamda piyasa ekonomisinin yaratmış olduğu piyasa başarısızlığına karşı devlet tarafından oluşturulacak sistematik kurumsal bir yapıya ihtiyaç duyulmaktadır. Böylelikle, sosyo-ekonomik sorunların çözümünde, sürdürülebilir gıda güvencesi ve sosyal istikrarın sağlanması için etkin ve elverişli koşullar yaratılmasında devletin gıda ve tarım piyasalarına ilişkin düzenlemeleri zaruri hale gelmiştir. Bu bağlamda çalışmada, tarım ve gıda piyasalarına yönelik düzenleme ve denetleme kurumunun oluşturulması yönünde regülasyonların önemi ve gerekliliği tartışılmıştır.
Reference45 articles.
1. Adelman, I. (1984). Beyond export-led growth. World Development, 12(9), 937-949. https://doi.org/10.1016/0305-750X(84)90050-0
2. Aimin, H. (2010). Uncertainty, Risk Aversion and Risk Management in Agriculture. Hydrometallurgy, 1, 152-156. https://doi.org/10.1016/j.aaspro.2010.09.018
3. Amin, M. (2007). Labor Regulation and Employment in India's Retail Stores. Journal of Comparative Economics, 37, 47-61. https://doi.org/10.1016/j.jce.2008.07.001
4. Anonim. (2011). Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği Yetki Kanunu: 5996 Yayımlandığı R.Gazete: 29.12.2011-28157.
5. Ardıyok, Ş. (2002). Doğal Tekeller ve Düzenleyici Kurumlar, Türkiye İçin Düzenleyici Kurum Modeli. Rekabet Kurumu Yayınları.