Autorytet i autorytetka? O różnicach w starożytnej recepcji Homera i Safony

Abstract

Artykuł omawia recepcję dwu wielkich postaci literatury starożytnej Grecji: Homera i Safony. Chociaż twórczość obojga postrzega się jako szczyt osiągnięć poetyckich, fakt, że Safona jest kobietą, wyróżnia ją na tle tradycji literackiej i czyni zjawiskiem nietypowym. Poprzez analizę recepcji Safony w starożytności – w szczególności w epigramach hellenistycznych i z początku epoki Cesarstwa Rzymskiego, w których jej płeć jest często podkreślana – niniejszy artykuł stara się pokazać, że choć i Homer, i Safona są autorytetami dla późniejszych poetów, traktowani są w różny sposób. Oddzielna pozycja Safony jako kobiety zajmującej się literaturą ma zarazem podwójny wymiar: z jednej strony ograniczony do świata poezji tworzonej przez kobiety, widzianej niemal jako osobna kategoria literacka, z drugiej jednak pozwala to jej stać się niezwykle ważną postacią i inspiracją dla pisarek, artystek i działaczek w następnych stuleciach, a nawet tysiącleciach.