Affiliation:
1. İZMİR DEMOKRASİ ÜNİVERSİTESİ
2. Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Sporda Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
Abstract
Amaç: Wingate anaerobik güç testi (WAGT) ve dikey sıçrama testleri (DST) elit sporcularda kısa süreli kas gücünü değerlendirmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Ancak dört farklı branştan (voleybol, badminton, halter, tekvando) elit sporcularda WAGT ve DST sonuçlarındaki farklılıklar henüz bilinmemektedir. Bu sebeple bu çalışmada dört farklı branştan elit sporcularda WAGT ve DST sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.
Yöntem: Çalışmaya voleybol (n=16), badminton (n=19), halter (n=16) ve tekvando (n=17) branşlarından elit sporcular dahil edildi. Anaerobik zirve güç, anaerobik ortalama güç ve yorgunluk indeksi değerleri bisiklet ergometresinde (Monark 834 E, İsveç) 30 sn. WAGT ile ölçüldü. Sporcuların fonksiyonel performansları DST ile Optojump Next® cihazı (Microgate, Bolzano, İtalya) kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Vücut ağırlığı ve skuat sıçrama güç değerleri gruplar arasında benzerdi (p>0,05). Voleybol branşındaki sporcularda anaerobik zirve güç (1-β=0,99), anaerobik ortalama güç (1-β=0,89) ve aktif sıçrama güç değerleri; badminton branşındaki sporcularda yaş ve yorgunluk indeksi değerleri ve halter branşındaki sporcularda boy uzunluğu değeri diğer branşlara göre daha düşüktü (p<0,05). Ayrıca halter branşındaki sporcularda vücut kütle indeksi ve yorgunluk indeksi değerleri diğer branşlara göre daha yüksek idi (p<0,05).
Sonuç: Voleybol, badminton, halter ve tekvando spor branşlarındaki elit yetişkin sporcuların kısa süreli maksimal anaerobik efora gösterdikleri kassal maksimal güç, dayanıklılık, yorgunluk yanıtı ve fonksiyonel performansları branşlara göre önemli farklılıklar göstermektedir. Elit sporcularda spora özel en iyi performansı elde edebilmek için anaerobik güç ve fonksiyonel performans WAGT ve DST ile düzenli olarak takip edilmelidir.
Publisher
Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation
Reference27 articles.
1. 1. Schlüter-Brust K, Leistenschneider P, Dargel J, et al. Acute injuries in Taekwondo. Int J Sports Med. 2011;32:629-634.
2. 2. Tel M. Bir spor dalı olarak taekwondo. e-Journal of New World Sciences Academy Health Sciences. 2008;3:194-202.
3. 3. Heller J, Peric T, Dlouhá R, et al. Physiological profiles of male and female taekwon-do (ITF) black belts. J Sports Sci. 1998;16:243-249.
4. 4. Boyalı E, Görücü A, Çakmakçı E. Kuvvet antrenmanlarının 18–22 yaş erkek taekwondocularda anaerobik güce etkisi. S.Ü. BES Bilim Dergisi. 2008;10:36-44.
5. 5. Bompa TO, Buzzichelli CA. Periodization: Theory and Methodology of Training. United States: Human kinetics; 2018.