Hemşirelik Öğrencilerinde Klasik ve Senaryo Temelli Etik Eğitiminin Etkinlik Düzeyinin ve Etik Duyarlılığın İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinde klasik ve senaryo temelli etik eğitiminin etkinlik düzeyinin ve etik duyarlılığın incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, tek grupta ön test-ara test-son test deneme modeli ile yapılmış olup, 100 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, “Tanıtıcı Bilgi Formu”, “Hemşirelikte Etik Eğitiminin Etkinliğini Değerlendirme Ölçeği” ve “Hemşirelik Öğrencileri İçin Uyarlanmış Etik Duyarlılık Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Çalışmada, bir ders döneminin yarısına kadar hemşirelikte etik konuları içeren klasik eğitim verilmiş olup diğer yarısında ise etik karar vermeyi somutlaştırmak ve akılda kalıcılığı artırmak için yüz yüze vaka tartışmaları yapılmıştır. Verilerin analizinde, yüzdelik dağılımlar, ortalama ve standart sapma kullanılmıştır. Normal dağılıma sahip olmayan değişkenlerin iki grupta karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupta karşılaştırılmasında ise Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Normal dağılıma uygun olan ölçek puanlarına ilişkin grupların zaman içerisinde testlerdeki değişimi bağımlı gruplarda t testi (Paired Samples t Test) ve tekrarlı ölçümlerde ANOVA (Repeated Measures) kullanılarak test edilmiştir. Ayrıca, ölçeklerin güvenilirliğini değerlendirmek için Cronbach Alfa katsayısı hesaplanmıştır. Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin etik duyarlılık ölçeğinin toplam puanı klasik+senaryo temelli eğitim sonrası, klasik eğitimden daha yüksek çıkarak istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (p=0,001). Etik dersi almadan önce kız öğrencilerin etik duyarlılık ölçeği puanı erkek öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek çıkmıştır (p