Öğretmenlerin 21. Yüzyıl Öğreten Becerileri ile Otantik Öğretime Yönelik Hazırbulunuşlukları Arasındaki İlişki

Abstract

Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin 21. yüzyıl öğreten beceriyle otantik öğretime yönelik hazırbulunuşlukları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada ilişkisel araştırma türlerinden korelasyonel araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemi 440 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “21. Yüzyıl Öğreten Becerileri Ölçeği” ve “Otantik Öğrenme Hazırbulunuşluk Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmada bağımsız örneklem T-testi, ANOVA, pearson korelasyon ve basit doğrusal regresyon analizleri kullanılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin 21. yüzyıl öğreten becerilerinin yüksek, otantik öğretime yönelik hazırbulunuşluklarının çok yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada öğretmenlerin 21. yüzyıl öğreten becerilerinin cinsiyet değişkeni açısından anlamlı farklılık göstermediği belirlenmiştir. Araştırmada; çalışılan ortamdan memnun olan öğretmenlerin çalışılan ortamdan memnun olmayan öğretmenlere, hizmetiçi eğitim alan öğretmenlerin hizmetiçi eğitim almayan öğretmenlere, ilkokulda görev yapan öğretmenlerin ortaokul ve lisede gören yapan öğretmenlere göre 21. yüzyıl öğreten becerilerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada kadın öğretmenlerin erkek öğretmenlere, ilkokulda çalışan öğretmenlerin ortaokulda çalışan öğretmenlere göre otantik öğretime yönelik hazırbulunuşluklarının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin otantik öğretime yönelik hazırbulunuşluklarının çalışılan ortam memnuniyeti ve hizmetiçi eğitim alma durumu değişkenleri açısından anlamlı farklılık göstermediği belirlenmiştir. Çalışmada öğretmenlerin 21. yüzyıl öğreten becerileri ile otantik öğretime yönelik hazırbulunuşlukları arasında orta düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Ayrıca 21. yüzyıl öğreten becerilerinin otantik öğretime yönelik hazırbulunuşluğa ilişkin varyansın %46.9’unu açıkladığı tespit edilmiştir.