DEMOKRATİKLEŞME SÜRECİNDE TÜRK MİLLİYETÇİLİĞİ

Abstract

Türk milliyetçiliğinin oluşum sürecinde demokratik hareketlerin rolü, özellikle Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde ve Türkiye'nin kuruluşunda belirgin şekilde ortaya çıkmıştır. 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında, Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşanan reformlar ve demokratik girişimler, ulusal kimlik arayışını ve milliyetçilik duygularını güçlendirmiştir. Tanzimat ve Islahat Fermanları gibi reformlar, eşitlik, adalet ve hukukun üstünlüğü gibi demokratik ilkeleri vurgulamıştır. Ancak, bu süreçler aynı zamanda etnik ve dini gruplar arasındaki gerginlikleri artırmış ve milliyetçilik duygularını körüklemiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşüyle birlikte, Türk milliyetçiliği daha da güçlenmiş ve modern Türkiye'nin temelleri atılmıştır. II. Meşrutiyet dönemi, çok partili demokratik bir düzenin kurulduğu bir zamandır ve bu dönemde çeşitli etnik gruplar arasında milliyetçilik hareketleri ve siyasi partiler ortaya çıkmıştır. Mustafa Kemal Atatürk liderliğindeki Türk Kurtuluş Savaşı'nın ardından, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuyla Türk milliyetçiliği devlet ideolojisi haline gelmiştir. Atatürk, Türk milliyetçiliğini, demokratik, laik ve modern bir devletin temellerini oluşturan ilkelerle birleştirmiştir. Dolayısıyla, Türk milliyetçiliğinin oluşum sürecinde demokratik hareketlerin rolü, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerindeki reformlar ve demokratik gelişmelerle başlamış ve Türkiye'nin modernleşme süreci ve cumhuriyetin kuruluşuyla devam etmiştir.