Ulusal Güvenlik Açısından Kritik Altyapı ve Siber Alan: Sivil Hazırlıklılık ve Dirençlilik Perspektifinden Kavramsal Bir İnceleme

Abstract

Ulusal güvenlik, askeri kapasite kadar askeri olmayan unsurların da savunmaya katılmasını ifade etmektedir. Bireylerin, özel sektörün, kritik altyapının, kentlerin ve siber alanın dirençliliği sivil savunmanın ilk basamağını oluşturmaktadır. Dirençlilik, sayılan unsurların topyekûn hazırlıklılığı anlamına gelmektedir. AB ve NATO güvenlik tanımlarında dirençliliği yeni bir konsept olarak kabul etmiştir. Bu çalışmada kritik altyapının ve siber alanın dirençliliğinin ulusal güvenlik üzerindeki yansımasını belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma nitel bir çalışma olup ilgili içerik literatürden derlenmiştir. Konu, güvenlik ve terör çalışmalarında görece yeni bir konsept olan sivil hazırlıklılık ve dirençlilik kavramları perspektifinden araştırılarak literatürdeki bu alandaki boşluk giderilmeye çalışılmıştır. İlk bölümde kavram analizi yapılarak kavramlar tanımlanmış, unsurları belirlenmiştir. İkinci bölümde kritik altyapılar ve kritik altyapıların dirençliliği incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise siber dirençlilik ele alınmıştır. Çalışmada terör saldırıları, KBRN saldırıları ve savaşlarda doğrudan siber alanın ve kritik altyapının hedeflendiği dolayısıyla bu alanlarda dirençliliği artırmanın ulusal güvenlik sorunu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Kritik altyapının ve siber alanın dirençliliğinin bireyler, özel sektör ve devlet kuruluşlarının hazırlıklı olmasına ve işbirliğine dayalı olduğu ulaşılan sonuçlardan bir diğeridir.