“Bir ÇEMATEM kliniğinde yatarak tedavi gören hastaların klinik özellikleri: İzmir örneklemi”

Abstract

Amaç: Madde bağımlığı çocuk ve ergenlerde giderek artan bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada amaç, bir Çocuk Ergen Madde Bağımlığı Tedavi Merkezi’nde, 2 yıllık süreçte yatarak tedavi gören çocuk ve ergenlerin klinik verilerini inceleyerek, bu alandaki bilgilerimizi arttırmaktır. Gereç ve Yöntem: 2019-2020 yıllarında İzmir Çocuk Ergen Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezi’nde yatarak tedavi gören hasta dosyaları geriye dönük tarandı. İstatistiksel analizler SPSS 20.0 programı kullanılarak elde edildi. Bulgular: Toplam 190 olgunun 95’i kız ve 95’i erkekti ve yaş ortalamaları 16,32 ± 1,02; maddeye başlangıç yaş ortalaması 13,06 ± 1,66 idi ve %84,2’si okulu bırakmıştı. Olguların %76,3’ünün ilk kez yatarak tedavi gördüğü, yatış süresi ortalamasının 26,13 ± 20,14 gün olduğu, ailede madde kullanım oranının %31,1 ve olgularda çoklu madde kullanım oranının %96,8 olduğu, %63,2’sinin aile yanında yaşadığı belirlendi. En sık kullanılan maddeler uyarıcılar (%91), kannabis (%88,9) ve alkol (%82,6) idi. İlk kullanılan maddeler ise kannabis, uyarıcılar, uçucular ve alkoldü. Olguların %41,1’i kural ihlali ile taburcu olmuştu. Taburculuk sonrası kontrol muayene sıklığı %73,2 olguda yılda üç kereden azdı. Taburculuk sonrası ilk üç ayda relaps oranı %36,7 idi. Yatarak tedavi öncesi öykülerinde olguların %66,8’inde adli, %11,1’inde cezaevi, %23,2’sinde denetimli serbestlik öyküsü ve %72,6’sında intihar girişimi olduğu belirlendi. Olguların %50’si geçmişte fiziksel istismar, %27,9’u cinsel istismar tanımladı. Kız olgularda erkeklere göre intihar girişimi, fiziksel istismar ve cinsel istismar daha fazla idi. Erkeklerde ve ilk yatışı olanlarda en sık kullanılan madde uçuculardı. Sonuç: Madde bağımlılığı çocuk ve ergenlerde görülen önemli ruh sağlığı sorunlarından biridir. Klinik çalışmalarda elde edilen bulgular, koruyucu ruh sağlığı politikaları oluşturmanın önemli olacağını göstermektedir.