Madde Kullanım Bozukluğu Olan Bireylere Yönelik Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Geliştirilmesi ve Etkililiğinin Değerlendirilmes

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı madde kullanım bozukluğu olan bireylere yönelik karar verme becerileri müdahale programının geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesidir. Yöntem: Katılımcılara Psikolojik Belirti Tarama Envanteri, Hamilton Depresyon Ölçeği, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği ve DSM-IV’e Dayalı Erişkin DEB/DEHB Tanı ve Değerlendirme Envanteri uygulanmıştır. Bu ölçeklerden üst sınırların üzerinde puan alan katılımcılar çalışmaya dahil edilmemiştir. Bu çalışmaya, deney grubu (n=36) ve kontrol grubu (n=36) kişi katılmıştır. Grup çalışmaları, karar verme becerileri, dürtüsellik ve stresle başa çıkma alt başlıkları ile altı oturumda gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara müdahale öncesi ve sonrası Melbourne Karar Verme Ölçeği, Barratt Dürtüsellik Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmada, deney ve kontrol grubu ölçek puanları Tekrarlı Ölçümler Anova ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: Melbourne Karar Verme Ölçeğinden alınan puanlara göre, deney ve kontrol grubu katılımcılarının karar vermede özsaygı düzeylerinin müdahale öncesinden sonrasına istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur (p<0.05). Gruplar arasında karar verme stilleri açısından ise istatistiksel düzeyde anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Deney grubu ve kontrol grubu stresle başa çıkma ve dürtüsellik toplam puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değişim göstermiştir (p<0.05). Sonuç: Çalışmanın bulguları, karar verme becerisi eğitim programının madde kullanımı olan bireylerin karar vermede özsaygı, dürtüsellik ve stresle başa çıkma becerilerini olumlu yönde etkilediğini göstermektedir.