Nörofizyoloji Laboratuvarına Düşük Ayak Tanısıyla Yönlendirilen Olguların Retrospektif Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmamızda düşük ayak ön tanısı düşünülerek nörofizyoloji laboratuvarına yönlendirilen olguların etiyolojik ve elektrofizyolojik özelliklerini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 2019 - Eylül 2022 arasında düşük ayak kliniği nedeniyle elektromiyografi (EMG) laboratuvarına yönlendirilen 127 olgunun klinik ve elektrofizyolojik bulguları retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 114 olgunun yaşları 18-85 (ort. 49,6) aralığında değişmekteydi. Olguların %31 i kadın, %69 u erkekti. 79 olgu dahili, 35 olgu ise cerrahi branşlardan yönlendirilmişti. Düşük ayak etiyolojisi olarak en sık fibuler sinir hasarı (%44.7) saptanmakla birlikte, sıklık sırasına göre radikülopati %21.9, siyatik sinir hasarı %16.7, polinöropati %10.5, lumbosakral pleksopati %4.4, ön boynuz motor nöron hastalığı %1,8 oranında saptanan diğer etiyolojilerdi. Olguların %83 ünde tek taraflı, %17 sinde bilateral düşük ayak mevcuttu. Bilateral düşük ayak saptanan 19 olgunun 12 sinde polinöropati, 3’ünde radikülopati (L4-5, S1 kök), 2’sinde fibula başı nöropatisi, 1’inde lumbosakral pleksopati, 1’inde ön boynuz motor nöron hastalığı mevcuttu. Elektrofizyolojik bulgular, olguların %85’inde aksonal, %11’inde demiyelinizan özellik göstermekteyken, %4 olguda demyelinizan veya aksonal hasar ayırdedilemedi. Fibular sinir hasarı dahili ve cerrahi branşlardan yönlendirilen olgularda en sık etiyolojik etken olmakla birlikte, dahili branşlarda polinöropati cerrahi branşlara göre daha sık saptandı. Tüm olgularda klinik olarak etkilenen bölge ile patolojik elektrofizyolojik bulguların elde edildiği bölge birbiri ile uyumluydu. Sonuç: Düşük ayak kliniği ile yönlendirilen hastalarda etiyolojide fibular sinir nöropatisi sık olsa da, farklı etiyolojiler saptanabilir Elektrofizyolojik testler bu olgularda periferik patolojinin belirlenmesinde yol göstericidir. Bu nedenle düşük ayak kliniği olan olgularda lezyon lokalizasyonunun belirlenmesinde, etiyolojiye yönelik yapılması gereken tetkiklerin planlanmasında, nörolojik muayene ile birlikte elde edilen elektrofizyolojik bulgular mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır. Not: Bu çalışma 38.Ulusal Klinik Nörofizyoloji EEG-EMG Kongresi’nde (26-30 Ekim 2022) sözel bildiri şeklinde sunulmuştur.