Affiliation:
1. GAZİ ÜNİVERSİTESİ, GAZİ EĞİTİM FAKÜLTESİ
Abstract
Bu araştırmanın temel amacı, Öz Düzenlemeli Strateji Gelişimi öğretim modeliyle Türkçe öğretmeni adaylarına verilen özetleme stratejileri öğretiminin, öğretmen adaylarının hikâye edici metinleri özetleme becerilerine etkisini incelemektir. Nicel bir araştırma olan çalışmada ön test-son test kontrol gruplu desenden yararlanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı üçüncü sınıfta öğrenim gören 48 öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırma; deney grubunda 24, kontrol grubunda 24 öğrenci olmak üzere toplam 48 katılımcıyla yürütülmüştür. Eğitim süreci boyunca deney grubunda yer alan öğretmen adaylarına Öz Düzenlemeli Strateji Gelişimi öğretim modeliyle özetleme stratejileri öğretimi yapılırken kontrol grubundaki öğretmen adaylarına yönelik herhangi bir uygulama gerçekleştirilmemiştir. Uygulama 8 hafta, 16 ders sürmüştür. Deney ve kontrol grubunda yer alan öğretmen adaylarının özetleme stratejilerini kullanma becerilerini ölçen ön test ve son testler, dereceli puanlama anahtarı ile değerlendirilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler Bağımsız Gruplar t-Testi, Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Öz Düzenlemeli Strateji Gelişimi öğretim modeliyle özetleme stratejileri öğretiminin, öğretmen adaylarının hikâye edici metinleri özetleme becerilerini geliştirdiği sonucuna ulaşılmıştır.
Publisher
Ana Dili Egitimi Dergisi ADED
Reference48 articles.
1. Akıncılar, V. (2010). The effect of “please” strategy training through the self-regulated strategy development (SRSD) model on fifth grade efl students' descriptive writing: Strategy training on planning (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
2. Ahıskalı, E. E. (2020). Planlama ve yazma stratejileri öğretiminin planlama ve yazma başarısına, yazma özyeterliğine ve yazma kaygısına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
3. Akyol, H. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök.
4. Ayre, C. & Scally, A. J. (2014). Critical values for lawshe’s content validity ratio: revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79-86. https://doi.org/10.1177/0748175613513808.
5. Bahçıvan, H. K. ve Çetinkaya G. (2021). Ortaokul öğrencilerinin özetleme başarıları ile özetlemeye yönelik tutumları ve özyeterlik algıları arasındaki ilişki. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(1), 137-162. http://doi.org/10.33400/kuje.907447.