İlkokul Öğrencilerinin Hikâye Yazma Becerileri ile Yazmaya Yönelik Duyuşsal Özellikleri Arasındaki İlişki

Abstract

Bu çalışma, ilkokul öğrencilerinin hikaye yazma becerileri ile yazma kaygı, tutum, motivasyonlarının ve öz-yeterlikleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada ilişkisel tarama modeli benimsenmiştir. Çalışmaya uygun durum örnekleme yolu ile Trabzon ili Maçka ilçesinden 121 ilkokul 4. sınıf öğrencisi seçilmiştir. Veriler yazılı anlatım formu, yazma tutum, yazma öz yeterlik, yazma motivasyonu ve yazma kaygısı ölçekleri ile toplanmıştır. İlkokul öğrencilerinden elde edilen veriler bağımsız t testi, Kruskal Wallis testi ve Pearson korelasyon analizi ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda; kız öğrencilerin hikaye yazma becerilerinin erkeklerden daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Babası ilkokul mezunu olan öğrencilerin yazma tutumlarının babası üniversite mezunu olanlardan, babası ortaokul mezunu olan öğrencilerin babası lise ve üniversite mezunu olan öğrencilerden daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. İlkokul öğrencilerinin hikaye yazma becerileri ile motivasyonları arasında, yazma tutumları ile yazma motivasyonları ve yazma öz yeterlikleri arasında; yazma motivasyonları ile hikaye yazma becerileri, yazma öz yeterlikleri ve kaygıları arasında; yazma öz yeterlikleri ile yazma tutumları, motivasyonları ve kaygıları arasında, yazma kaygıları ile yazma motivasyonları ve öz yeterlikleri arasında ilişki olduğu tespit edilmiştir. En yüksek ilişkinin ise yazma motivasyonu ile yazma öz yeterliği arasında olduğu ortaya çıkmıştır.