Author:
Uytun Merve Çıkılı,Yılmaz Rabia,Öztop Didem Behice,Özdemir Çağlar
Abstract
Amaç: Çocukluk çağı cinsel istismarının ilerleyen yıllarda kendine zarar verme, intihar, depresyon, disosiyatif bozukluk, travma sonrası stres bozukluğu (TSSB)gibi bozukluklarla ilişkili olduğu bilinmektedir. Bu çalışma- da istismara uğrayan çocuk ve ergenlerin özelliklerinin, kendine zarar verme ve intihar davranışı oranları ile depresyon, TSSB ve disosiyatif bozukluk oranlarının belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatri Polikliniğine 01.01.2011–31.12.2011 tarihleri arasında adli rapor düzenlenmesi amacıyla gönderilen cinsel istismara maruz kalmış 0–18 yaş arası olgular; yaş, cinsiyet, istismar sıklığı, DSM IV-TR tanı sınıflamasına göre psikiyatrik tanıları, evden kaçma hikayesi ile intihar davranışı açısından retrospektif olarak incelendi. Aileler ve çocuklar tarafından doldurulan Çocuklar için depresyon ölçeği (ÇDÖ), disosiasyon ölçeği (DIS-Q) ve Çocuklar için travma sonrası stres tepki ölçekleri (ÇTSS-TÖ) retrospektif olarak incelendi.Bulgular: Çalışmamızda toplam 556 olgu değerlendirilmiştir. Başvuruları sırasında 24’nün (%4,3) intihar girişiminde bulunduğu, 15’inin(%2,7) kendine zarar verme davranışında bulunduğu, 6’sının(%1,1) intihar fikrine sahip olduğu belirlendi. Travma sonrası stres tepki ölçeği verilen vakaların 33’ünde (%5,6) ÇTSS-TÖ ölçeği puanı TSSB için anlamlı kabul edilen 40 değerinin üstünde bulundu. DIS-Q ölçeği verilen vakaların 8’inde (%1,6) DIS-Q ölçeği anlamlı olarak kabul edilen 2,5 değerinin üstünde bulundu. ÇDÖ ölçeği verilen vakaların 42’sinde (%7,3) depresyon ölçeği değerleri depresyon için anlamlı olarak kabul edilen 19 değerinin üzerinde bulundu.Sonuç: Cinsel istismara uğramış çocukları yakından takip etmek, onların sadece ruh sağlığını korumak için değil, aynı zamanda yine bir kurban olmaktan onları uzak tutmak ve intihar ile kendini yaralama davranışlarını önlemek için de çok önemlidir.
Reference31 articles.
1. sayılı Türk Ceza Kanunu [İnternet]. 2004 Eylül [alıntı 2016 Mayıs 30]. Mevcut adres: http://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/ 1.5.5237.pdf.
2. Putnam FW. Ten-year research update review: Child sexual abuse. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2003; 42(3): 269-78. DOI: https://doi.org/10.1097/00004583 200303000-00006.
3. Stoltenborgh M, Van IJzendoorn MH, Euser EM, Bakermans-Kranenburg MJ. A global perspective on child sexual abuse: Meta-analysis of prevalence around the world. Child Maltreat. 2011; 16: 79–101. DOI: https://doi.org/10.1177/1077559511403920.
4. Barth J, Bermetz L, Heim E, Trelle S, Tonia T. The current prevalence of child sexual abuse worldwide: a systematic review and meta-analysis. Int J Public Health. 2013; 58(3): 469-83. DOI: https://doi.org/10.1007/s00038-012-0426-1.
5. Pereda N, Guilera G, Forns M, Gomez-Benito J. The international epidemiology of child sexual abuse: a continuation of Finkelhor. Child Abuse Negl. 2009; 33: 331-42. DOI: https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2008.07.007.
Cited by
1 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献