TÜRK SOYLULARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE SIKÇA KARŞILAŞILAN NOKTALAMA İŞARETLERİ SORUNLARI VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Abstract

Noktalama işaretlerinin dilin yapı ve anlam özelliklerini korumada ve işleyişini sağlamada önemli görevleri vardır. Daha açık bir ifadeyle, noktalama işaretleri metnin daha kolay yazılmasını ve daha net anlaşılmasını sağlar. Bu bağlamda, hem ana dil öğretiminde hem de yabancı dil öğretiminde önem verilmesi gereken bir husustur. Bu çalışmanın amacı, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında Türkiye Türkçesi öğrenen Türk soylu öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinde sıkça yaptıkları noktalama hatalarını araştırmak, bu hataların sebeplerini irdelemek ve bu hataların giderilmesine ilişkin çözüm önerileri sunmaktır. Araştırmaya B1 düzeyinde ana dili Kırgızca ve Rusça olan 96 Türk soylu öğrenci katılmıştır. Araştırmanın veri kaynağını bu öğrencilerin önceden belirlenen ve giriş paragrafı verilen bir masalın devamını yazma etkinliğinde ürettikleri metinler oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi metodu kullanılmış ve öğrencilerin bu metinlerde noktalama işaretleri konusunda sıkça yaptıkları hatalar tespit edilmiştir. Daha sonra bu hatalar alt başlıklar hâlinde sınıflandırılarak nedenleri yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda tespit edilen hataların daha çok öğrencilerin ana dilleri olan Kırgızca ve Rusçanın etkisinden ve noktalama işaretlerinin kullanım yerlerine dair bilgi eksikliğinden kaynaklandığı görülmüştür. Araştırmanın bulgu ve sonuçlarından yola çıkarak yapılan değerlendirmeler ve öneriler, Türk soylulara Türkçe öğretiminde özellikle noktalama işaretlerinin kullanımında dikkat edilmesi gereken hususları göstermesi ve bu konuda öğreticilere düşen sorumlulukları ortaya koyması bakımından önem taşımaktadır.