Affiliation:
1. BEYKOZ LOJİSTİK MESLEK YÜKSEKOKULU, BEYKOZ LOJİSTİK MESLEK YÜKSEKOKULU, PAZARLAMA VE REKLAMCILIK BÖLÜMÜ
2. İSTANBUL MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ, EDEBİYAT FAKÜLTESİ, BİLGİ VE BELGE YÖNETİMİ BÖLÜMÜ
Abstract
Sanal hareketliliğin yaygın yöntemlerinden biri olan sanal eğitimler alan üniversite öğrencilerinin sayısı günden güne artmaktadır. Bu araştırmada, sanal eğitim etkinliğini değerlendirmek; tercih edilen alanlar, kullanılan araçlar ve sanal öğrenmenin avantaj ve dezavantajlarını tespit etmek amaçlanmıştır. Çalışmada, disiplinlerarası benzerlikler ve farklılıkları tespit etmek adına Halkla İlişkiler ve Reklamcılık ve Bilgi-Belge Yönetimi öğrencilerinin yönelimleri ile diğer disiplinlerde eğitim alan öğrencilerin tercihleri de karşılaştırılmıştır. Nicel bir çalışma örneği olan bu araştırmanın örneklemini oluşturan 173 üniversite öğrencisine çevrim içi anket uygulanmış ve veriler SPSS programıyla analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, sanal eğitimin tekrar tekrar izlemeye olanak sağlaması, zamandan ve mekândan bağımsız olması en önemli avantajları olarak gösterilmektedir. Sanal eğitimlerin en önemli dezavantajları “sosyalleşmeyi olumsuz etkilemesi ve süreç içerisinde karşılaşılan teknik sorunlar” şeklinde ortaya çıkmıştır. Ayrıca, çalışma kapsamında sanal eğitime ayrılan zaman ve sanal eğitim alanı arasındaki ilişkiye yönelik de önemli bulgular elde edilmiştir. Bu noktada Halkla İlişkiler ve Reklamcılık öğrencileri eğitimlere diğer bölüm öğrencilerine kıyasla daha fazla zaman ayırmaktayken Bilgi-Belge Yönetimi öğrencileri diğer bölümlerle benzer oranda zaman ayırmaktadır. Elde edilen bulgular sonucunda, sanal eğitim sürecinin maksimum fayda ile gerçekleştirilebilmesi için sanal ortamdaki olumsuzlukların giderilmesi bir gereklilik olarak karşımıza çıkmaktadır. Diğer yandan sanal eğitim sürecinde öğreten ve öğrenen kişilerin teknolojik yeterlik ve yetkinliklerinin geliştirilmesi de dikkat edilmesi gereken bir diğer husus olarak ortaya çıkmaktadır.
Reference82 articles.
1. Abdullayev, A. A. (2020). System of information and communication technologies in the education. Science and world International Scientific Journal, 2 (2020), 19-21.
2. Albayrak, İ. (2017). Uzaktan eğitim sistemi, uzaktan eğitim sisteminde sanal sınıf ortamı ve sanal sınıf ortamında sınıf yönetimi. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
3. Allen, I. E., & Seaman, J. (2013). Changing course: Ten years of tracing online education in the United States. Babson Survey Research Group and Quahog Research Group LLC.
4. Aly (2003). Instructional Design and Online Instruction: Practices and Perception. TechTrends, 47(5). 42-45.
5. Aslan, A. ve Atıcı, B. (2016). Öğrenme stillerine uygun sanal öğrenme çevrelerinin öğrenci başarısına etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 359-373.