Ulusal Sosyal Hizmet Eğitimi Standartları ve Yeterliliklerini Belirleme Üzerine Yapılan Çalışmalara Genel Bir Bakış

Abstract

Sosyal hizmet eğitiminin sınıf ortamındaki ve pratik çalışmanın birlikteliğine dayanan kendine özgü bir eğitim yapısı vardır. Bu yapı içerisinde eğitim standartları ve yeterlilikleri sürekli yenilenme ve gelişmenin birer sacayaklarıdır. Standartlar ilgili çevrelerce önceden kabul edilmiş, benzer iş süreçlerini yerine getirebilme yetkinliğinin asgari düzeydeki ölçütlerinin belirlenmesini, yeterlilikler ise bir mesleği bağımsız olarak uygulayabilmek için kazanılması gerekli bilgi, beceri ve yetkinliği ifade eden farklı ancak bağlantılı kavramlardır. Standartlar sosyal hizmet eğitimini yapılandırmada başlangıç, yeterlilikler ise varılması istenilen hedef olarak görülebilir. Türkiye’de başlangıcından itibaren sosyal hizmet eğitiminde doğrudan standartları ve yeterlilikleri belirlemeyi konu alan ulusal nitelikli kapsayıcı çalışmalar ancak 2010 yılından itibaren başlamıştır. Başlangıçta Yükseköğretim Kurulu’nun ilerleyen süreçte ise Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği ile Sosyal Hizmet Okulları Derneği’nin öncü ve destekleyici çalışmaları etkili olmuştur. Bu süreçte sosyal hizmet eğitim çalıştayları gerek ulusal sosyal hizmet eğitimi standartlarının gerekse Sosyal Hizmet Ulusal Çekirdek Eğitim Programı’nın oluşturulmasına zemin hazırlamıştır. Sosyal hizmet eğitiminde kaliteyi artırmak ve güvence altına almak üzere 2020 yılında başlayan akreditasyon sürecinin hız kesmeden sürdürülmesi için yeterliliğe dayalı eğitim programlarının ülke bazında yaygınlaştırılması önem arz etmektedir.