Abstract
İnsanlık, tabiat karşısında girdiği canlı kategorisinde aklı, duyguları ve iradesi ile özerkleşir. İnsanoğlunu hayvan ve bitkiden ayırdığı iddia edilen bu özelliklerle kendisinin anlam bulma yolunda ürettiği mitolojik temeller vardır. Edebiyat ile mitolojinin kesişimi de merak ve kökene dayanır. Kimi zaman yüzey yapıda kimi zamansa derin yapıda varlık bularak metinlere işlenen mitoslar, eserlerdeki düğümlerin temellerini oluşturur. İnsanın insana karşı tavrında belirleyici olan etmenlerin kimin bakış açısına dayandığı ise önemlidir. Kötülük, ötekileştirme ve yadsımanın mitoslara kadar uzanan gerçekliğinin çatladığı bir eser olarak Deniz Gezgin’in Ahraz romanı okuru kendi ile yüzleşmeye sevk eden bir yerdedir. Uzun bir zamana yayılan bu inanışların toplumda karşılık geldiği biçimler ve kişinin hayatını dönüştürdüğü yerler kritiktir çünkü normale ve sınırlı normlara dayanan bir şekilde inşa edilmişlerdir. Kökleri mitoslara dayanan Ahraz’ın karakterleri normalin ve normların karşısında mücadele verir. Bu çalışmada da mitoloji bağlamında metindeki karakterlerin temsili incelenecektir.
Reference19 articles.
1. Akalın, K. H. (2016). Göğün Kraliçesi İsis’in Geri Dönüşü: Hristiyanlıkta Meryem Ana Tapınması. İLTED, Erzurum, 45(1), 81-107.
2. Akça, C. & Güneş, A. (2009). Male Myth-Making: The Origins of Feminism. Nebula
3. Berens, E. M. (2014). Antik Yunan Efsaneleri ve Roma Mitleri. (N. Benzergil, Çev.). İzmir: İlya Yayınevi.
4. Burge, S. R. (2009). Angels in Islam: A Commentary with Selected Translations of Jalāl al-Dīn al-Suyūṭī’s Al-Ḥabā’ik fī akhbār almalā’ik (The Arrangement of the Traditions about Angels). The University of Edinburgh.
5. Doğrucan, M. & Karabulut, D. (2018). İnsan Anlayışının Ontolojik Bağlamıyla Felsefi Antropolojisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17 (2), 726-739. DOI: 10.21547/jss.374614.