Affiliation:
1. AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ
2. Selçuk Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi
Abstract
Bu çalışmanın amacı, Karatepe köyünde yaşamını sürdüren kadınların rekreasyonel aktiviteye katılım ile sosyal sermaye ve yaşam doyum düzeylerinin gösterdiği değişim ve gelişimi incelemektir.
Araştırmanın örneklemini Antalya Konyaaltı ilçesine bağlı Karatepe Köyünde yaşayan çalışmaya gönüllü olarak katılım gösteren 34 kadın ( Xyaş=39,67±7,66) oluşturmaktadır. Çalışma 4 (dört) aylık periyotta haftada 3 (üç) gün 1 (bir) saat pilates egzersizi, uygulama yapılan her ay, ayda 1 (bir) defa tüm köyün katılımına açık olan ve yüksek oranda katılımın gerçekleştiği 1 (bir) kermes ve uygulamanın son 1(bir) ayında tüm köyün katılım gösterdiği, hazırlıkları 2 (iki) ay süren, belirli bir konu üzerinde köy çocuklarının doğaçlama replik oluşturarak oynadığı 1 (bir) tiyatro ve hava durumu göz önüne alınarak her hafta Cuma akşamları gerçekleştirilen 6 (altı) açık hava sineması etkinlikleri gerçekleştirilmiştir. Etkinlikler köye bağlı KAR-DER (Karatepe Mahallesi Kültür Dayanışma ve Yaşatma Derneği) salon ve alanlarında gerçekleştirilmiştir.
Çalışma da veri toplama aracı olarak yaşam doyumu düzeylerini belirlemek için Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Köker (1991) tarafından gerçekleştirilen yaşam doyumu ölçeği; sosyal sermaye düzeylerini belirlemek için Onyx ve Bullen (2000) tarafından geliştirilen, Türkçe geçerlilik ve güvenirliliği Ardahan (2012) tarafından yapılan sosyal sermaye ölçeği kullanılmıştır ( Diener vd., 1985; Köker, 1991; Onyx ve Bullen, 2000; Ardahan, 2012).
Ölçümlerin analizinde veriler normal dağılım gösterdiğinden grupların ön-son test değerleri arasındaki fark parametrik testlerden paired sample t testi ile sorgulanmıştır.
Araştırma sonucunda; katılımcıların sosyal sermaye ölçeği alt boyut puanlarının tümünde ve yaşam doyum ölçeği puanlarında son test lehine anlamlı sonuçlar bulunmuştur (p
Publisher
Journal of Global Sport and Education Research
Reference44 articles.
1. Altay B. ve Avcı İ. (2009). Huzurevinde yaşayan yaşlılarda özbakım gücü ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. dicle tıp dergisi;36;4;275-282.
2. Altun, N. (2011). Sosyal sermayenin çocuk ve genç suçluluğuna etkisi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmış Doktora Tezi, Sakarya.
3. Arai, S. (2000). Typology of volunteers for a changing socio-political context: The impact on social capital, citizenship and civil society. Society and Leisure, 23, 327–352.
4. Ardahan, F. (2012) Sosyal Sermaye Ölçeği Geçerlilik, Güvenirlilik Çalışması, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, vol.9, pp.773-789.
5. Ardahan, F. (2014a). Bireylerin sosyal sermaye profili: Antalya örneği, ASOS Journal, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2:38-56.