TINI ANALİZLERİNDE KULLANILAN ANALOJİK ÖLÇÜTLER

Abstract

Tını kavramı müzik teknolojisi kapsamında ve müzik prodüksiyonunun her aşamasında değerlendirilen ve ifade edilmeye çalışılan bir olgudur. Ses kaynağından elde edilen sinyallerin dalga boyu, şiddeti ve genliği, zarf yapısı gibi özellikleri tınıya etki etmekte ve fiziksel olarak açıklanabilmektedir. Tını kavramı içinde yer alan tonal kalite ve ses rengi gibi olgular ise psikoakustik bir değerlendirmede ne şekilde ifade edileceği kaotik bir süreç meydana getirmiştir. Ses rengi ve kalitesini tanımlanırken kullanılan; yumuşak, zengin, örtülü, açık, donuk, parlak, karanlık, tiz, pes, ızgara vb. çok sayıda ifade kullanlmıştır. Bu bağlamda müzik teorisyenleri bu karmaşayı daha anlaşılır hale getirme çabaları ve multidisipliner bir çalışma doğrultusunda analojik yaklaşımları içeren ölçütler geliştirmiştir. Aynı zamanda teorisyenler, spektogram kullanılarak yapılan ses sinyali analizlerinde elde edilen görüntünün analojik olarak analiz ve değerlendirme yapılabilecek yaklaşımlar ortaya koymuşlardır. Bu çalışma, nitel araştırma yöntemleri ve literatür taraması sonucunda elde edilen ve ulaşılabilen, tını kavramının analiz edilebilmesi için geliştirilen Cogan, Blake ve Lawengood’un analojik yaklaşımlarını incelemiş ve tını ile ilgili tarihsel spektogram analizi yaklaşımlarının bir sentezini ortaya konmuştur.