Abstract
Ankara-Niğde Otoyol Projesi, ÇSED (Çevresel ve Sosyal Etki Değerlendirme) çalışmalarında tespit edilen Harhar Deresi Yerleşimi Erken Tunç Çağı II zamansal sürecinde var olmuş kırsal nitelikler gösteren tek tabakalı bir yerleşimdir. Orta Anadolu’da özellikle de Ankara kültür bölgesi için önemli bir yerleşim alanıdır. Harhar Deresi’nde 2018- 2019 yıllarında gerçekleştirilen kurtarma kazılarının* sonuçları hakkındaki ilk bilgileri ANO Projesi ÇSED (Çevresel ve Sosyal Etki Değerlendirme) raporu kapsamında hazırlanan KMED (Kültürel Miras Etki Değerlendirme) çalışmaları ile öğrenmekteyiz. Bu çalışmanın konusunu yerleşim alanı içerisinde tespit edilen ve Erken Tunç Çağı II dönemine tarihlenen mezarlar oluşturmaktadır. Mezarların tipolojik ayrımları yapılarak Harhar Deresi insanının ölü gömme gelenekleri ve sosyo-ekonomik yapısı hakkında değerlendirmeler yapılmıştır.
Publisher
Ankara Haci Bayram Veli University
Reference43 articles.
1. ANLAĞAN, Ç. (1990). “Sadberk Hanım Müzesi’nde Bulunan Bir Grup Eski Tunç Çağı Eseri”, X. Türk Tarih Kongresi, C. I, 65- 70.
2. ARIK, R. O. (1937). Türk Tarih Kurumu Tarafından Yapılan Alaca Höyük Hafriyatı, 1935’teki Çalışmalara ve Keşiflere Ait İlk Rapor. Ankara.
3. BACHHUBER, C. (2013). “James Mellaart and the Luwians. A Culture‒ (Pre)history”, A. Mouton, I. Rutherford, I. Yakubovich (eds.), Luwian Identities: culture, language and religion between Anatolia and the Aegean, Leiden : 279‒304.
4. BACHHUBER, C. (2015). “The Anatolian Context of Philia Material Culture on Cyprus”, A. B. Knapp, P. van Dommelen (eds.) The Cambridge Prehistory of the Bronze-Iron Age Mediterranean, Cambridge 139-156.
5. BERTRAM, J. (2008). "Ahlatlıbel, Etiyokuşu, Koçumbeli – Zur Neubewertung der Ankara-Gruppe. Ahlatlıbel, Etiyokuşu, Koçumbeli – Ankara Çevresine Ait Bazı Buluntu Topluluklarının Yeniden Değerlendirilmesi.", TÜBA-AR, 11 73-84