1. 1. Barycz Henryk, 1981, Z zaścianka na Parnas. Drogi kulturalnego rozwoju Jana Kochanowskiego i jego rodu, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
2. 2. Biliński Bronisław, 1984, Italia i Rzym Jana Kochanowskiego. (Poeta między konwencją, autopsją i historiozofią), (in:) Jan Kochanowski i epoka renesansu. W 450. rocznicę urodzin poety 1530-1980, 1984, Teresa Michałowska (ed.), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 168-229.
3. 3. Biliński Bronisław, 1989, Jan Kochanowski u grobu Petrarki (foricoenium 6), (in:) Jan Kochanowski 1584-1984. Epoka - Twórczość - Recepcja, t. 1, Janusz Pelc, Paulina Buchwald-Pelcowa, Barbara Otwinowska (eds.), Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 219-243.
4. 4. Cantimori Delio, 1939, 1992, Eretici italiani del Cinquecento e altri scritti, Torino: A. Prosperi.
5. 5. 17 Cfr. il capitolo Konflikt humanizmu i reformacji w pieśniach refleksyjno-żałobnych della monografia di A. Nowicka-Jeżowa, Pieśni czasu śmierci (Nowicka-Jeżowa 1992: 222-231). Sullo sfondo dei diversi atteggiamenti nei confronti della tradizione antica evidenziati dalla scrittura protestante, l'autrice presenta i paratesti dei canti sulla morte stampati nei canzonieri protestanti e sostiene che essi «recano una traccia particolarmente chiara della polarizzazione delle opinioni e dei programmi, poiché il loro paradigma si è formato nel periodo di <>, nell'ambiente chiuso dell'avanguardia religiosa» (226).