Dorobek Aleksandra Rotherta (1870-1937) w kontekście innowacyjności

Abstract

Autorka przyjmuje za cel opracowania próbę nakreślenia zarysu portretu naukowego profesora Aleksandra Rotherta (1870-1937), widzianego przez pryzmat innowacyjności w jego dorobku naukowym i menedżerskim. Aleksander Rothert to wybitny inżynier mechanik i elektryk, profesor Politechniki Lwowskiej, doktor honoris causa Politechniki Warszawskiej. To także jeden z prekursorów nauk o zarządzaniu i jakości, menedżer, organizator. W opracowaniu wyróżniono obszary, a w ramach nich - wymiary zainteresowań profesora. Przedstawione działania i ich efekty pozwalają na potwierdzenie tezy, że zdolność do generowania i absorpcji innowacyjnych rozwiązań, a także ich wdrażania, była wyróżniającą kompetencją Aleksandra Rotherta. Rozważania poprzedzono rysem biograficznym Aleksandra Rotherta, a zakończono współczesną percepcją jego innowacyjnych działań. Proces transformacji działań naukowych i menedżerskich, sformułowany w perspektywie innowacyjności w dorobku Aleksandra Rotherta, zdaniem autorki, nie traci na aktualności i może być odczytany na nowo we współczesnej rzeczywistości gospodarczej. Dawne dokonania prekursorów nauk o zarządzaniu i jakości, widziane z przyjętej perspektywy badawczej, mogą zatem stanowić istotny punkt odniesienia przy realizacji poszukiwań naukowych.