Organik ve inorganik ve biyo gübrelerin baklanın bitkisel özelliklerine etkisi
Author:
BAŞDEMİR Fatma1, SAYLAK Sevgi2, İPEKEŞEN Sibel2, TUNÇ Murat2, ELİŞ Seval2, BİCER Behiye2
Affiliation:
1. HARRAN ÜNİVERSİTESİ 2. DİCLE ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Bu araştırma organik (Nutri-umix 660, Fosil) ve inorganik (DAP) ve biyo gübrelerin (Rhizobium leguminoserum) yerel baklada toprakaltı ve toprak üstü aksamları üzerinde etkisini belirlemek amacıyla Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ne ait sera koşullarında yürütülmüştür. Araştırma tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre ve üç tekrarlamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada bitki boyu, tüm ağırlık, sap + yaprak ağırlığı, kök ağırlığı, kök boyu, yaprakçık sayısı, yaprakçık ağırlığı, nodül sayısı, nodül ağırlığı, kuru sap ağırlığı, kuru kök ağırlığı, kuru yaprakçık ağırlığı, kuru nodül ağırlığı ve yaprak alanı özellikleri çiçeklenme öncesi, çiçeklenme dönemi ve çiçeklenme sonrası dönem olmak üzere üç ayrı dönemde incelenmiştir. Araştırma sonucunda çiçeklenme öncesi dönemde yapılan uygulamaların incelenen özellikler üzerinde herhangi bir etkisi olmazken, çiçeklenme döneminde organik gübrelerin diğer gübrelere oranla daha fazla etki ettiği görülmüştür. Çiçeklenme sonrası dönemde ise yaprakçık sayısı, yaprakçık ağırlığı, kuru sap ağırlığı, kuru kök ağırlığı ve yaprak alanına Kontrol, nodül sayısı ve nodül ağırlığına azotlu gübreler, kuru yaprak ağırlığına Nutri-umix ve kuru nodül ağırlığına ise Fosil uygulaması en fazla etkide bulunmuştur. Üç dönemin ortalamalarına bakıldığında, incelenen bitkisel özelliklerden sap+yaprak yaş ve kuru ağırlığı, kök ve yaprak yaş ağırlığı ile yaprak kuru ağırlığı ve yaprak alanı üzerine Nutri-umix 660; nodül kuru ağırlığı ve bitki boyu üzerine Fosil; kök uzunluğu üzerine Bakteri uygulamasının pozitif yönde katkısının olduğu bulunmuştur. Sonuçlar bakla bitkisi yetiştiriciliğinde inorganik gübre kullanımının çok önemli bir etkisinin olmadığını göstermiştir. İnorganik gübre kullanımının yerine organik gübrelerin tercih edilerek toprak verimliliğine katkıda bulunulabileceği düşünülmektedir.
Publisher
Ordu University
Reference17 articles.
1. Daoui, K., Karrou, M., Mrabet, R., Fatemi, Z., Draye, X., & Ledent, J.F. 2012. Genotypic variation of phosphorus use efficiency among Moroccan Faba bean varieties (Vicia faba major) under rainfed conditions, Journal of Plant Nutrition, 35:1, 34-48 2. Erman, M., Demir, S., Ocak, E., Tufenkci, S., Oguz F., & Akkopru, A. (2011). Effects of Rhizobium, arbuscular mycorrhiza and whey applications on some properties in chickpea (Cicer arietinum L.) under irrigated and rainfed conditions 1-Yield, yield components, nodulation and AMF colonization. Field Crops Research, 122(1): 14-24. 3. FAO, 2018. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC, alıntı tarihi: 30. 09. 2019 4. Hussaindar, M., Singh, N., Dar, G.H., Dar, S. R., Razvi, S.M., Rani, P., Kataria, N., & Groach, R. 2014. Response of yield and yield components of common bean (cv.shalimar rajmash) to integrated phosphorus supply and co-inoculatıon with rhozobium, vam, azotobacter in temperate conditions of Kashmir. Life Sciences Leaflets, 51: 10-17 5. Khan, H.Haqqani, A.M., Khan, M.A., & Malik, B. 1992. Bioligical and chemical fertilizer studies in chickpea grown under arid conditions of Thal. Sarhad Journal of Agriculture, 8(3) , 321-327
|
|