ALEVISM ON THE AXIS OF STRUCTURAL FORMS CONSTRUCTED BY MINORITY AND NATIVE DICHOTOMIES: THE CASE OF DENİZLİ

Abstract

Bu çalışmaya başlarken Denizli Honaz ilçesi ve çevresinde ikamet eden Alevi toplulukların yaşantı deneyimlerini analiz etmek amaçlanmıştır. Fakat alana inildiğinde sosyolojik olarak iki farklı alevi topluluğun varlığı fark edilmiştir. Dolayısıyla şunu zikretmek gerekir ki çalışma kendi kendini ve çalışma motifini yeniden üretmiş ve iki farklı Alevi grubun karşılaştırması olarak kendini şekillendirmiştir. Söz konusu farklılık ‘yerli’ ve ‘azınlık’ kavramları ile tanımlanmıştır. Zira gruplardan biri kendini Denizlili olarak ifade eden, Denizli’de ikamet eden Tahtacı ve Evci olan Denizli Alevileri diğeri ise 38 Dersim olayları sonrası iskân ile geldiğini ve Denizli’de yaşamaya devam ettiğini ifade eden Sivas-Tunceli-Muş Alevileri olarak karşımıza çıkmaktadır. Neticede çalışma kentteki “azınlık” ve “yerlilik” dikotomileri işe koşularak iki farklı topluluğun yaşantı deneyimlerini ortaya çıkarmayı hedeflemiştir. Çalışma yapılandırılmış görüşme formuyla karma yöntemle oluşturulmuş bir alan çalışmasıdır. Örneklemini Dereçiftlik Köyü, Güzelköy ve Pınarkent Mahalleleri’nde ikamet eden Alevi topluluklar oluşturmaktadır. Söz konusu beldelerde tesadüfî örneklem ve kartopu örneklem ile seçilen 57 kişi ile yüz yüze görüşme ve mülakat yapılmıştır. Çalışma ekonomi, sosyal ilişkiler, dini ritüeller, eğitim, aile gibi temalar çerçevesinde ele alınmıştır. Çalışma sonucunda; bu iki grubun söz konusu temalar nezdinde yaşantı deneyimini etkileyen en büyük faktörlerden birinin bir grubun zorunlu iç göç deneyimi yaşamış olması diğer grubun ise Denizli’nin yerli Alevi topluluğu olmasında yattığı ortaya konulmuştur.