Abstract
Białoruski system polityczny jest obecnie klasyfikowany jako typowa autokracja. W 2024 r. mija 30 lat, odkąd do władzy doszedł Łukaszenko, który zbudował unikalny system ekonomiczny zwany „państwowym kapitalizmem”, pozostający w synergii z systemem politycznym tego kraju. W artykule odnosimy się do teorii Darona Acemoglu i Jamesa Robinsona i zastanawiamy się, jakie czynniki oraz które instytucje pozwoliły Łukaszence zdobyć władzę i ją utrzymać. Zauważyliśmy, że przypadek białoruski jest specyficzny i odstaje nieco od teorii Acemoglu i Robinsona, szczególnie w dwóch kwestiach – dojścia dyktatora do władzy oraz trwania całego systemu. Stawiamy hipotezę, że kluczowe znaczenie miały w pierwszym przypadku kultura i modele mentalne Białorusinów, w drugim zaś „zewnętrzny protektor” Białorusi – Rosja. Jako metody badawcze wykorzystaliśmy analizę historyczną i analizę wskaźników instytucjonalnego rozwoju.
Publisher
Foundation for the Promotion and Accreditation of Economic Education
Reference58 articles.
1. Acemoglu D., Robinson J. A. [2008], Persistence of Power, Elites and Institutions, American Economic Review, 98 (1): 267–293.
2. Acemoglu D., Robinson J. A. [2012], Why Nations Fail. The Origins of Power, Prosperity and Poverty, Profile Books, London.
3. Acemoglu D., Robinson J. A. [2013], Economics versus Politics: Pitfalls of Policy Advice, Journal of Economic Perspectives, 27 (2): 172–193.
4. Acemoglu D., Robinson J. A. [2019], The Narrow Corridor. States, Societies and the Fate of Liberty, Penguin Press.
5. Acton E. [2013], Rosja. Dziedzictwo caratu i władzy radzieckiej, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.