Affiliation:
1. İnönü Üniversitesi İİBF Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü
Abstract
1949 yılında kurulan Çin Halk Cumhuriyeti, uluslararası politikadaki rolünü sürekli bir şekilde artırabilmeyi başardı. 2000’li yıllardan itibaren Çin küresel bir aktör ve güç haline geldi. Çin'in dünya ekonomisinde ve siyasetinde giderek artan bir etkisi bulunmaktadır. Ekonomik ve askeri gücü arttıkça Çin’in bölgesel ve küresel bir hakimiyet arayışında olma ihtimali çok sayıda aktörü tedirgin etmektedir. Bu nedenle Çin'in bölgesel ve küresel politikalarını anlamak büyük önem arz etmektedir. Çin küresel bir güç haline geldikçe, ülkenin dış politikasına yönelik belirsizlikler artmaktadır. 1978’ten itibaren uluslararası sistemle entegre olmaya çalışan Çin, artık mevcut uluslararası örgütlere alternatif oluşturabilecek girişimlerden kaçınmamaktadır. Son yıllarda dış politikada sert söylemler kullanmaktan kaçınmayan Çin, giderek daha iddialı bir tutum benimseye başladı. Çin’in tutum ve davranışlarında ne ölçüde değişim olduğu ve bunların ne ölçüde süreklilik arz ettiği merak konusudur. Bu çalışmanın temel amacı, Çin’in dış politika amaç, strateji ve araçlarında süreklilik arz eden ve değişim gösteren unsurları belirlemektir. Çalışmada Çin dış politikasındaki genel eğilimler analiz edilmektedir. Çin’in son dönem dış politikasında yaşanan değişimlerin daha çok söylem düzeyinde kaldığı tespit edilmektedir. Bu değişimlerin, ülkenin geleneksel dış politika eğilimlerinden ciddi bir sapma olarak değerlendirilemeyeceği sonucuna varmaktadır. Aşağılanma yüzyılının kayıplarının telefi edilmesi ve Çin komünist partisinin iktidarının korunması gibi Çin dış politikasında süreklilik arz eden unsurları hala geçerli olduğu görülmektedir.
Funder
Destekleyen bir kurum bulunmamaktadır.
Reference49 articles.
1. Brown, K. (2017). China’s foreign policy since 2012. China Quarterly of International Strategic Studies, 3(3),
325–339. DOI:10.1142/S237.774.001750018X.
2. Chen, D. ve Wang, J. (2011). Lying low no more? China’s new thinking on the tao guang yang hui strategy.
China: An International Journal, 9(2), 195-216. DOI:10.1142/S021.974.7211000136
3. Christensen, T. (2017). Chinese realpolitik, G. Liu (Ed). Chinese foreign policy in transtion (s. 59-71) içinde.
New York: Routledge.
4. Clements, J. (2021). Çin nasıl Çin oldu?. C. Mavituna (Çev.). İstanbul: Metropolis Yayıncılık.
5. Deng, Y. (2008). China’s struggle for status. New York: Cambridge University Press.