Abstract
‘Batı-dışı’ amillik Uluslararası İlişkiler disiplinindeki önemli eleştirel kavramlardan biridir. Bu çalışmanın amacı disiplinde 2000li yıllarda başlayan ve günümüzde Küresel Uluslararası İlişkiler oluşumunun önemli bileşenlerinden olan ‘Batı-dışı’ amillik tartışması yapmaktır. Bunu yaparken çalışma özellikle disipline getirilen Avrupa-merkezcilik eleştirisini temel çıkış noktası olarak alır ve disiplindeki önemli temel kuramlara, çalışmalara ve tarih-anlatılarına odaklanır. Bu Avrupa-merkezcilik eleştirisi Avrupa-merkezciliği modernitenin yapısal bir unsuru olarak ele alır ve epistemolojik bir problem olarak görür. Çalışmanın temel argümanı Batı-dışı amillik tartışmasının Batı’dan farklılık üzerinden bir alternatif arayışı üzerinden değil, disiplinde Avrupa-merkezciliğin yarattığı bu farklılık söylemi ve ikiliğinin ortaya çıkarılması için önemli olduğudur. Nitekim, bu farklılık söylemi hiyerarşik bir uluslararası anlayışını da birlikte üretmektedir. Bu tartışma günümüzde disiplinde Küresel Uluslararası İlişkiler anlayışının temel hatlarının ortaya konulması ve Türkiye’deki akademisyenler tarafından gelişmekte olan bu literatüre nasıl katkı sağlanabileceğinin tartışılması için önemlidir.
Reference71 articles.
1. Acharya, A. (1997). The Periphery as the Core: The Third World and Security Studies. K. Krause ve M. Williams (Yay. haz.), Critical Security Studies: Concepts and Cases içinde (s. 299-327). London: UCL Press.
2. Acharya, A. (2014). Global International Relations (IR) and Regional Worlds: A New Agenda for International Studies. International Studies Quarterly, 58( 4), 647–659.
3. Acharya, A. (2016). Advancing Global IR: Challenges, Contentions and Contributions. International Studies Review, 18(1), 4-15.
4. Acharya, A. (2018). Constructing Global Order: Agency and Change in World Politics. Cambridge: Cambridge University Press.
5. Amin, S. (2009). Eurocentrism. New York: Monthly Review Press.