Abstract
Artykuł prezentuje wiodący model kosmogenezy kwantowej, jakim jest model Hawkinga-Hartle’a. Model odwołuje się do pojęciowej i matematycznej struktury, jaką jest funkcja falowa wszechświata. Funkcja falowa skonstruowana jest na podstawie formalizmu mechaniki kwantowej zwanego całkowaniem po trajektoriach, autorstwa Richarda Feynmana. Ten aparat matematyczny jest wykorzystany do opisu początku Wszechświata. Autorzy twierdzą, że ich model opisuje kreację Wszechświata ex nihilo. Głównym celem tego artykułu jest pokazanie słabości takiej interpretacji. Pojęcie ex nihilo powinno być rozumiane jako punkt zerowy z określoną geometrią i polem materii aniżeli dosłownie rozumianą nicość.
Publisher
Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie
Reference45 articles.
1. Anscombe G. E. M. (1974), Whatever has a Beginning of Existence Must Have a Cause: Hume Argument Exposed, „Analysis”, vol. 34, nr 5, s. 145-151.
2. Aspect A., Grangier P., Roger G. (1982), Experimental Realization of Einstein-Podolsky-Rosen-Bohm ‘Gedankenexperiment’: A New Violation of Bell’s Inequalities, „Physical Review Letters”, vol. 49, nr 2, s. 91 – 94.
3. Barr S. M. (2003), Modern physics and ancient faith, University of Notre Dame, Notre Dame.
4. Barrow J. (1995), Początek Wszechświata, CIS, Warszawa.
5. Barrow J. D. (2001), The Book of Nothing: Vacuum Voids and Latest Ideas about the Origin of the Universe, Panteon Books, New York.