Affiliation:
1. Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Kilisli Muallim Rıfat Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı
Abstract
Tek başına olma, yetişkinlerde olduğu gibi çocuklarda ve ergenlerde de olumlu şekilde deneyimlenebilen bir durumdur. Tek başınalığın bireyi geliştirici yapısı ve potansiyel olarak vadettiği imkanlar bu kavramın okullarda da kullanabileceği düşüncesini doğurmuştur. Araştırmalar öğrencilerin okullarda tek başına olmayı verimli şekilde yaşayabilmeleri için okul politikaları ve müfredatında düzenlemeler yapılması, okul personelinin ise bilinçlendirilmesi gerektiğini belirtmektedir. Türkiye’deki okulların rehberlik ve psikolojik danışma programları incelendiğinde de tek başına olma kavramının ihmal edildiği görülmektedir. Bu nedenle eğitimciler, okul psikolojik danışmanları ve öğrenciler tek başına olmanın bireye sunabildiği avantajları fark edemeyebilirler, öğrencilerin yaşantıları yalnızlık veya başka bir problemli sosyal geri çekilme olgusuyla karıştırılabilir. Bu da çocuğun tek başına olma durumunu verimsizleştirebilir, istenmeyen şekilde çocuğun potansiyelinden uzaklaşmasına sebep olabilir. Okullarda psikolojik danışmanlar ve eğitimciler tarafından tek başına olma konusunda öğrencilere farkındalık kazandırılması ve çeşitli uygulamalar ile bu yaşantının potansiyel faydaları ortaya çıkarılabilir. Alanyazın taraması yöntemiyle ile oluşturulan bu çalışmada çocuk ve ergenlerin psikolojik gelişimini güçlendirmek için tek başına olmanın okullarda nasıl kullanılabileceği ve bu sayede öğrencilerin nasıl daha yaratıcı, mutlu ve geliştirici tek başına olmayı deneyimleyebileceği konularına yer verilmiştir.
Publisher
Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği
Reference45 articles.
1. Akrivou, K., Bourantas, D., Mo, S. J., & Papalois, E. (2011). The sound of silence - A space for morality? The role of solitude for ethical decision making. Journal of Business Ethics, 102(1), 119–133. https://doi.org/10.1007/s10551-011-0803-3
2. Balsys, A. (2011). How to be alone: An exploration of activities in solitude and connections to processes of learning [Unpublished master’s thesis]. Queen’s University.
3. Borg, M. E., & Willoughby, T. (2022). Affinity for solitude and motivations for spending time alone among early and mid–adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 51(1), 156–168. https://doi.org/10.1007/s10964-021-01520-1
4. Buchholz, E. S., & Helbraun, E. (1999). A psychobiological developmental model for an "alonetime" need in infancy. Bulletin of the Menninger Clinic, 62(2), 143–158.
5. Bunkers, S. S. (2008). The gifts of silence and solitude. Nursing Science Quarterly, 21(1), 22–25. https://doi.org/10.1177/0894318407310756