Affiliation:
1. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ
2. ADIYAMAN ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Çalışmada beden eğitimi öğretmenlerinin sporcu kimlikleriyle teknostres düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Betimsel tarama modelinin kullanıldığı araştırma 2022-2023 yılları arasında T.C. Milli Eğitim Bakanlığı ve/veya bağlı özel okullarda faal olarak görev alan 162’ si erkek 63’ ü kadın olmak üzere toplam 225 beden eğitimi öğretmeni katılmıştır. Araştırmada verilerin elde edilmesinde; araştırmacı tarafından geliştirilen beş maddelik “Tanılayıcı Bilgi Formu”, Çoklar ve diğ. (2017) tarafından Türk kültürüne uyarlama çalışmaları yapılan “Öğretmenlerin Teknostres Düzeylerini Belirleme Ölçeği” ve Brewer vd., (2001) tarafından geliştirilen Türkçeye uyarlaması ise Öztürk ve Canan, (2013) tarafından yapılan “Sporcu Kimliği Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çarpıklık ve basıklık değerlerin normal dağım göstermesi sebebiyle parametrik testlerler uygulanmış, VIF değerinin 5’ ten küçük olması nedeniyle sonuç çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın analizleri sonucunda beden eğitimi öğretmenlerinin: demografik değişkenden gelir düzeyi, yaş ve medeni durum açısından teknostres düzeylerinde farklılık anlamlıyken; tüm değişkenlere yönelik analizde sporcu kimlik düzeyinde farklılık tespit edilmemiştir. Öğretmenlerin sporcu kimlikleri ile teknostres düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmasına rağmen sporcu kimlikleri alt boyutlarının öğretmenlerin teknostres düzeylerini anlamlı düzeyde etkilediği belirlenmiştir. Sonuç olarak beden eğitimi öğretmenlerinde gelir düzeyi, yaş ve medeni durum gibi değişkenlerin teknostres düzeylerinde önem arz ettiğini ayrıca teknostres düzeylerini sporcu kimliklerinden sosyal kimliğin azaltıcı, olumsuz duyuşsallığın artırıcı etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Publisher
Mehmet Akif Ersoy Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi
Reference42 articles.
1. Kaynakça
Akgün, F. (2019). Öğretim elemanlarinin bilgi ve iletişim teknolojilerine yönelik kabulleri ve teknostres algilari arasindaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(2), 40-66. http://dx.doi.org/10.22521/jesr.2019.92.1.
2. Alemdag, C., Alemdag, S., & Ozkara, A. B. (2016). Physical activity as a determinant of subjective happiness. Baltic Journal of Sport and Health Sciences, 4(103).
3. Alhas, A. (2006). Lisansüstü eğitim yapmakta olan Milli Eğitim Bakanlığı öğretmenlerinin lisansüstü eğitime bakış açıları (Ankara İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
4. Ali, F., Rasoolimanesh, S. M., Sarstedt, M., Ringle, C. M., & Ryu, K. (2018). An assessment of the use of partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM) in hospitality research. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 30(1), 514–538.
5. Atanasoff, L., & Venable, M. A. (2017). Technostress: Implications for adults in the workforce. The Career Development Quarterly, 65(4), 326-338.