Intellectual Construction of Hegemonic Society in the Context of Representations of Madness in Popular Turkish Cinema in After and 2000

Abstract

Öz Bu çalışmada Türk sinemasında delilik üzerinde tahakküm kurma çabasının nasıl şekillendiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 2000- 2019 yılları arasında Türkiye’de en çok izlenen ilk üç film arasından, deli karakterlerin başrolde olduğu filmler belirlenmiştir. Bu doğrultuda Vizontele (2001), Mucize (2015) ve Yedinci Koğuştaki Mucize (2019) filmlerindeki delilik temsilleri beden, güç ve iktidar yapısı bağlamında ele alınmıştır. Hermeneuitik bir yaklaşımdan hareketlenen bu çalışmada, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması modeli kullanılarak filmler çözümlenmiştir. Çözümleme sonucunda filmlerdeki deli olarak tanımlanan karakterlerin toplum içerisinde yaşadığı; ancak normal olarak inşa edilen güç/akıllı tarafından aşağılandığı, alay edildiği ve damgalandığı görülmüştür. Bununla birlikte bu karakterler: saf, masum, yardıma muhtaç, güçsüz ve komik şekillerde temsil edilmiştir. Bu durum normal olanların gücünü ve üstünlüğünü göstermiş; bir ayrıştırma ve damgalama biçimini inşa etmiştir. Ayrıca filmlerdeki delilerin, hem erkek olması hem de kusurlu bir bedeni temsil etmesi bakımından bu karakterlerin aklın sınırlarından uzaklaştırıldıkları ve eril güç kaybına uğrayarak bir tür iktidar kaybı yaşadıkları ortaya çıkarılmıştır. Bununla beraber toplumu kontrol etmenin deliyi dışlamakla da mümkün olduğu anlaşılmış ve deliliğin metaforik bir biçimde normal olanın inşası için kullanıldığı tespit edilmiştir.