Öğretmenlerin Afet Hazırbulunuşluklarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Abstract

Afet zararlarını azaltmanın en etkili yöntemi iyi bir hazırlıktan geçmektedir. Afete karşı hazırbulunuşluk afet sonrası normale dönüşü hızlandırmaktadır. Özellikle toplumun temel eğitimini veren, değer yargılarının oluşmasında son derece önemli olan öğretmenlerin afete karşı hazırbulunuşlukları kendi açılarından olduğu kadar toplumda afete hazırbulunuşluğu geliştirmek içinde önem taşımaktadır. Gerçekleştirilen bu çalışma öğretmenlerin afete hazırbulunuşluk düzeylerini ve öğretmenlerin sahip olduğu bireysel farklılıkların afete hazırbulunuşluk durumu ile incelenmesini içermektedir. Çalışma betimsel tarama yöntemi ile yürütülmüştür. Uygulama ve veri toplama açısından ise kesitsel olarak yürütülmüştür. Çalışmada uygun örnekleme yöntemi ile ulaşılabilinen ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan 289 öğretmenden, kişisel özellikler formu ve Afet Hazırbulunuşluk Ölçeği ile veri toplanmıştır. Verilerin analizi IBM SPSS 25.0 programı ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzdelik, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. Veriler normal dağılım göstermediği için iki farklı grup karşılaştırmalarda Mann-Whitney U testi, üç veya daha fazla grup karşılaştırmalarında Kruskal Wallis-H Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre öğretmenlerin afet hazırbulunuşluğu, ölçeğin toplamından aldıkları puan ortalaması 30,16±4,38 (min:13 max:52) ile ortalamanın oldukça üstündedir. Öğretmenlerde Afet Hazırbulunuşluğunun medeni durum, ilk yardım eğitimi alma durumu ve önceden afet eğitimi alma durumu ile anlamlı olarak farklılaştığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar afet ve ilk yardım eğitimlerinin afetlere hazırlık için önemli olduğunu ve öğretmenlere yönelik eğitimlerin, afet hazırbulunuşluklarını arttırması beklendiği söylenebilir.