The Fall of Rome, Apocalyptic Elements and Perception of the End Times in Augustine's De civitate Dei

Abstract

Bu çalışmada Augustinus'un (ö. 430) ahir zamanla ilgili görüşleri ve özellikle De civitate Dei adlı eserinin son üç bölümündeki düşünceleri analiz edilmektedir. Bu amaç doğrultusunda Augustinus'un konu ile ilgili görüşlerinin tarihsel, teolojik ve toplumsal bağlamları incelenmiştir. Augustinus, ahir zamanla ilgili olarak Kutsal Kitap'ta geçen bazı metinlerin basit ve doğrudan yorumlanmaması gerektiğini savunurken, aynı zamanda bu metinlerin sembolik anlamlarının da altını çizmektedir. Bunu yaparken dönemin din adamları ile yapmış olduğu yazışmalar baz alınmış ve bu yazışmalar neticesinde ahir zaman beklentisine sahip olan Hıristiyanların görüşlerinin Augustinus tarafından hangi gerekçelerle kabul edilmediği incelemeye konu edilmiştir. Çalışmanın bir diğer odak noktası, bedenin dirilişi ve bin yıllık hükümdarlık kavramlarıdır. Augustinus, bin yıllık hükümdarlık kavramının sembolik bir anlam taşıdığını öne sürmektedir. Bu yorumları yaparken Yeni Ahit'teki ilgili metinlere başvuran Augustinus, daha sonra çifte diriliş öğretisinin asıl kaynağı olan Yuhanna'nın Vahiy kitabını tartışmaktadır. Neticede binyılcı beklentilerin, tarihin her döneminde popüler olduğu ve bu beklentilerin, insanların dünyanın sonuna dair endişeleri ile ilişkilendirildiği görülmektedir. Bu nedenle Kutsal Kitap metinlerinin, "binyılcılığın" sürekli bir olasılık olarak görülmesine izin verdiği hesaba katıldığında, bu beklentilerin günümüzde ve gelecekte de popülerliğini koruyacağı anlaşılmaktadır.