Akkoyunlu Sarayında Hristiyan Bir Şahbanu: Theodora Maria Katerina/Despina Hatun
Author:
Atıcı Arayancan Ayse1ORCID
Affiliation:
1. OSMANİYE KORKUT ATA ÜNİVERSİTESİ, FEN-EDEBİYAT FAKÜLTESİ, TARİH BÖLÜMÜ
Abstract
15. yüzyılda Türkmen devletlerden biri olan Akkoyunlu sarayında çok sayıda hükümdar eşi (Şahbanu) ya da (mehd-i ulya) hükümdar annesi oldukça etkili nüfuza sahip olmuş, eşlerine ve oğullarına nasihatlerde bulunup, iç ve dış siyasi meselelerde aktif olarak yer almış hatta diplomatik görüşmeler ve yazışmalar yapmışlardır. Akkoyunlu sarayında etkin olan hatunlardan birisi Akkoyunlu Uzun Hasan Bey’in gayri müslim eşi Despina Hatun olarak bilinen Maria Katerina Komnenea’dır. Trabzon Rum imparatoru IV.Kalo İoannes’in kızı olan Despina Hatun’un siyasi sebeplerden ve geçmişten gelen sıhriyet bağlarının kuvvetlenmesi için Uzun Hasan Bey ile evlenmiş, Diyarbakır’a gelin olarak gelmiştir. Despina Hatun Akkoyunlu sarayında Hristiyan olarak yaşamış, saraydaki diğer eşler arasında konumlanarak Yüce Hatun/Şahbanu unvanını almıştır. Türkmen geleneği içerisinde kendi kültür ve inancını devam ettirdiği görülmektedir. Trabzon Rum İmparatorluğu, Venedik, Osmanlı ve Akkoyunlu arasında bölgesel çıkarlar doğrultusunda gelişen siyasi süreç ve diplomatik görüşmelerde etkin olmuştur.
Despina Hatun, hem gayri müslim hatunlardan biri olması hem de Akkoyunlu ve Trabzon Rum İmparatorluğu arasındaki ittifakın kritik zamanlarında rol oynamış olmasından ötürü tarih kayıtlarına adını yazdırmış, incelenmeye değer hatunlarından biri olarak görülmelidir. Nitekim bu makalede, Despina Hatun’un biyografi örneği üzerinden Akkoyunlu sarayında gayri müslim kadınların iç ve dış siyasette oynadığı rol, dini ve kültürel açıdan saray dengeleri içerisinde aldığı konum, Akkoyunlu dış siyasetinde diplomatik olarak yaptığı girişimlerin sebep ve sonuçları üzerinde durmaya çalışıp, değerlendirmelerde bulunacağız.
Reference60 articles.
1. Akgündüz, Ahmet, “Başlık”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, C. 5, TDV Yayınları, İstanbul, 1992, 131-133.
Arayancan, Ayşe Atıcı, “Akkoyunlu Sarayında Bir Begüm ya da Mehd-i Ulyâ: Selçukşah Begüm” , Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7, 20, (Aralık, 2019),1-11.
Arayancan,Ayşe Atıcı, “Akkoyunlu Sarayında Manevi ve İdari Güç”, Türk Kültürü Hacı Bektaş Veli Araştırmaları Dergisi, 87, ( Eylül,2018), 89-102. 2. Âşık Paşa-zâde,Tevarih-i Al-i Osman(Âşık Paşa-zâde Tarihi), İstanbul: Matbaa-i Amire,1332. 3. Aşıkpaşazade, Osman Oğullarının Tarihi, neşr. K.Yavuz-M.A. Saraç, İstanbul: K Kitaplığı, 2003. 4. Babinger, Franz “Fatih Sultan Mehmed ve İtalya”, Belleten, çev.Bekir Sıtkı Baykal, 17, S.65, (Ocak , 1953), 41-82. 5. Baskins, Cristelle, “The Bride of Trebizond:Turks and Turkmens on A Florentine Wedding Chest, Cırca 1460”, Manusecsibi,Mugarnas, Ed. Gülru Necipoğlu, Managing Ed. Karan A.Leal, 29, (2012), 83-100.
https://www.jstor.org/stable/23350363
|
|