Toksik organik kirleticilerin mekanokimyasal parçalanması

Abstract

Günümüzde birçoğu termal ve termal olmayan bertaraf teknolojilerine ilişkin bazı yaklaşım ve yöntemler, toksik organik kirleticilerin parçalanması amacıyla önerilmektedir. Ancak hem yakma teknolojileri hem de diğer yüksek sıcaklığa sahip bertaraf teknolojileri, yetersiz yönetimlerin sebep olabileceği ikincil kirlenmeler ve sıcaklığın sabit tutulması için işletimi oldukça pahalı olan fazla miktarda enerji ve ortam gereksinimi nedeniyle uzun süre kullanıma uygun değildir. Öte yandan, biyoremediasyon ve fitoremediasyon da dahil olmak üzere farklı bertaraf teknolojileri ise, bitki ve mikrobiyal aktivitelerin kullanımıyla ilişkili dezavantaj ve kısıtlamalara sahiptir. Bu bağlamda, organik kirleticilerin zararlı etkilerini azaltmak veya ortadan kaldırmak için alternatif teknolojilere ihtiyaç duyulmaktadır. Son yıllarda yapılan araştırmalar, mekanokimyasal parçalanmanın organik kirleticileri parçalayarak çevreci yaklaşımla solvent kullanılmaksızın çevresel problemleri ortadan kaldıran yüksek potansiyele sahip yenilikçi bir teknoloji olduğunu göstermiştir. Bu teknoloji saha ölçeğinde çok çeşitli kirleticilere uygulanabilmektedir. Bu nedenle bu derlemede, (i) toksik organik kirleticilerin parçalanması için mekanokimyasal parçalanmanın etkinliği, kabul edilebilirliği, kullanılabilirliği ve güvenilebilirliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Sonuç olarak, bu derleme atık yönetiminde mekanokimya uygulamaları ve ilgili mekanizmalar hakkında yol gösterici bir kaynak olacaktır.