Kullanılmış ve yeni Revo-S nikel titanyum eğelerin döngüsel yorgunluk dirençlerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, yapay kanallar kullanılarak yeni ve kullanılmış Revo-S nikel titanyum döner eğe sisteminin döngüsel yorgunluk (DY) dirençlerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Her gruptan 12 adet olmak üzere toplam 72 adet yeni ve 2 defa klinikte kullanılmış Revo-S SC1 (25/.06), Revo-S SC2 (25/.04) ve Revo-S SU (25/.06) eğeler çalışmaya dahil edildi. DY direnci testleri için iç çapı 1.5 mm olan, 60° eğrilik açısı ve 5 mm eğrilik yarıçapına sahip olan kavisli bir yapay kanal içeren paslanmaz çelik blok kullanıldı. Deney sistemi distile su ile dolduruldu ve ortam sıcaklığı 35 ± 1 °C sıcaklıkta sabit tutuldu. Eğeler kırılma gerçekleşene kadar yapay kanal içinde çalıştırıldı. Her eğe için kırılma gerçekleşene kadar geçen süre kronometre ile kaydedildi ve eğelerin kırılıncaya kadar yaptıkları tur sayısı hesaplandı. Elde edilen veriler tek yönlü varyans analizi ve post-hoc Tukey testi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Eğelerin kırılıncaya kadar yaptığı ortalama tur sayısı en yüksek yeni SC2 eğe grubunda (912.3 ± 76.8), en düşük ise kullanılmış SU eğe grubunda (204.2 ± 59.6) bulundu. SC1 ve SC2 eğeler için yeni ve kullanılmış eğeler arasında DY direnci açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmez iken (p>0.05), SU eğe grubunda anlamlı bir fark bulundu (p<0.05). Sonuç: Çalışmamızın sınırlamaları dahilinde; klinik kullanım sonrasında tüm eğelerin DY direncinde azalma olduğu ancak bu azalmanın sadece SU eğe grubunda önemli olduğu bulundu.