Apoteoza godła heraldycznego biskupa Walentego Wężyka (1705-1766) w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach chełmskich

Abstract

Poezja heraldyczna przyciąga w ostatnim czasie coraz więcej uwagi badaczy literatury. Bardzo rzadko bywają jednak obecne w obiegu naukowym teksty i opracowania utworów zamieszczanych w rubrycelach doby wczesnonowożytnej. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest niewielka dostępność tego rodzaju druków. Duża część z nich nie zachowała się m.in. ze względu na swój użytkowy charakter. Te, które ocalały, występują w niewielkiej liczbie egzemplarzy, a ich odkrycie wymaga dużego wysiłku poszukiwawczego. Analizowany zbiór pięciu łacińskich wierszy herbowych jesst poświęcony herbowi Wąż, którym pieczętował się m.in. biskup Walenty Wężyk. Był on pasterzem diecezji chełmskiej w latach 1753-1765. Wiersze mają charakter dystychów elegijnych. Zostały w niniejszym artykule opublikowane i przetłumaczone na język polski. W swej treści odpowiadają klasycznemu paradygmatowi ideowemu epoki.