The Unwillingness‐to‐Communicate: The Study of Adaptation to Turkish, Validity and Reliability

Abstract

Bireylerin davranışları sosyolojik ve psikolojik nedenlerden dolayı sürekli bir değişim halinde olup iletişim davranışları da zamanla değişmektedir. Toplumu oluşturan bireyler zaman zaman küresel iletişim yapılarına göre iletişimden kaçınarak sözlü iletişimden uzaklaşma eğilimi içerisinde olurlar ve sözlü iletişimi değersiz bularak iletişim isteksizliği yaşarlar. Bu kapsamda toplumları olumsuz etkileyen iletişim isteksizliğine yönelik yapılan bu araştırmanın amacı, Burgoon (1976) tarafından literatüre kazandırılan İletişim İsteksizliği Ölçeği’nin Türkçe diline uyarlanarak ulusal literatüre katkı sağlanması, bu ölçek aracılığıyla bireylerin iletişim isteksizliği durumlarının belirlenmesi, iletişim isteksizliğini meydana getiren faktörlerin belirlenerek iletişim isteksizliğinin giderilmesine yönelik öneriler sunulmasıdır. Bu doğrultuda araştırmanın temel sorusu; “iletişim isteksizliğinin öncül ve ardılları nelerdir ve iletişim isteksizliğinin ölçeği Türkçeye uyarlanabilir mi” şeklinde belirlenmiştir. Araştırmada Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi İletişim Fakültesi öğrencilerine (n=404) yönelik uygulama yapılmış elde edilen veriler SPSS 25 ve AMOS 26 programlarıyla analiz edilmiştir. Analiz sonucunda iki alt boyuttan (Yaklaşma-Kaçınma ve Ödüllendirme) ve 20 ifadeden oluşan ilgili ölçeğin Türkçeye uyarlama işlemi yapılmış olup ulusal literatüre katkı sağlayan özgün bir çalışma ortaya çıkarılmış ve sonuç bölümünde teorik ve pratik önerilerde bulunulmuştur.