Zapomniane dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju obszarów wiejskich: Studium gminy Wągrowiec

Abstract

Celem artykułu jest analiza zapomnianego i pozbawionego znaczących artefaktów dziedzictwa kulturowego gminy Wągrowiec, a także przedstawienie pomysłów na jego rewitalizację i uatrakcyjnienie. W publikacji skupiono się przede wszystkim na dziedzictwie związanym z zakonem cystersów oraz rodem Pałuków, ograniczając analizę do obszaru Łekna, Tarnowa Pałuckiego i Bracholina oraz terenów wzdłuż rynny jezior gołaniecko-wągrowieckich. Badania były częścią projektu „Nauka przez praktykę – włączanie studentów w prace na rzecz jednostek samorządu terytorialnego” realizowanego przez studentów gospodarki przestrzennej oraz członków Koła Naukowego Zintegrowanego Planowania Rozwoju i Akademickiego Koła Naukowego Gospodarki Przestrzennej, pod opieką pracowników Wydziału Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM i przy współpracy z gminą Wągrowiec. Wyniki badań, sformułowane w trzech płaszczyznach: naukowo-poznawczej, dydaktycznej i praktycznej, wskazują, że zapomniane dziedzictwo kulturowe może być jednym z czynników rozwoju lokalnego pod warunkiem powiązania go z innymi endogenicznymi czynnikami (takimi jak atrakcyjność przyrodnicza i aktywność miejscowej społeczności), a także z inwestycjami infrastrukturalnymi, zwłaszcza w zakresie infrastruktury turystycznej i komunikacyjnej. Konieczna jest również integracja planowania rozwoju w wymiarze sektorowym i terytorialnym.