Identyfikacja obszarów cichych w mieście. Studia przypadków Lublina i Radomia-Reference-Cited by-同舟云学术

Identyfikacja obszarów cichych w mieście. Studia przypadków Lublina i Radomia

Published:2023-07-27 Issue:64 Volume: Page:97-116
ISSN:2353-1428
Container-title:Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
language:
Short-container-title:rrpr

Author:

Bernat Sebastian^ORCID,Andrzejewska Martyna

Abstract

Ochrona przed hałasem stanowi jedno z ważniejszych wyzwań współczesnego świata. Problem oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku podejmuje Dyrektywa 2002/49/WE. Jednym z zaproponowanych w niej instrumentów jest tworzenie obszarów cichych na terenie aglomeracji oraz poza aglomeracją. Instrument ten został wprowadzony także do obowiązującej w Polsce ustawy Prawo ochrony środowiska (2001). Wyznaczenie obszarów cichych należy do kompetencji rad powiatów i jest wiążą[1]ce dla instrumentów planowania i zagospodarowania przestrzennego. Choć identyfikacja obszarów cichych w Europie nadal trwa, to zauważalny jest różny stopień zaawansowania poszczególnych krajów Europy. W Polsce instrument ten jest traktowany marginalnie. Celem badań jest identyfikacja obszarów cichych w dwóch miastach Polski: Lublinie i Radomiu. Dla nich przeprowadzono analizę dokumentów strategiczno-planistycznych oraz badania sondażowe wśród mieszkańców. Na koniec przedstawiono wyzwania planistyczne i projektowe w zakresie wyznaczenia i zagospodarowania obszarów cichych. Odniesiono się też do idei krajobrazu dźwiękowego i projektowania akustycznego.

Publisher

Adam Mickiewicz University Poznan

Subject

Cell Biology,Developmental Biology,Embryology,Anatomy

Reference52 articles.

1. Alvarsson J.J., Wiens S., Nilsson M.E. 2010. Stress recovery during exposure to nature sound and environmental noise. International Journal of Environmental Research and Public Health, 7(3): 1036–1046.

2. Anastasopoulos C., Bose S., Bristow A., Rowcroft P., Shields P., Skinner C., Woodin S. 2011. The Economic Value of Quiet Areas. URS Scott Wilson Ltd., Defra.

3. Berglund B., Lindvall T., Schwela D.H. 1999. Guidelines for community noise. World Health Organization, Geneva.

4. Bernat S. 2015. Dźwięk w krajobrazie. Podejście geograficzne. Wyd. UMCS, Lublin.

5. Blanes N., Sáinz de la Maza M., Fons-Esteve J., Peris E. 2019. Potential quiet areas in Europe inside urban areas. INTER-NOISE and NOISE-CON Congress and Conference Proceedings, InterNoise, 19, Madrid, Spain, s. 4423–4434.