Abstract
Celem artykułu było zbadanie dyskursywno-tekstowych mechanizmów służących konstruowaniu męskości w wybranych włoskich czasopismach dla mężczyzn, opublikowanych w latach 2022–23. Wyekscerpowany korpus poddano badaniu w myśl społecznej teorii płci kulturowej R.W. Connell. Analiza wykazała istotną obecność męskich antroponimów, reprodukujących obraz pięciu różnych męskości hegemonicznych. Odnotowano znaczący udział jednostek onimicznych współtworzących męskości podporządkowane i marginalizowane (opisywano niepełnosprawność, choroby, wiek czy brak typowo męskich cech fizycznych). Badanie potwierdziło, że męskość współudziału w sensie onomastycznym jest kategorią anonimową (brak deskrypcji jednostkowych).
Publisher
Adam Mickiewicz University Poznan