Precarious Locations: Feminist Co-optation and Strategies of Resistance in the Neoliberal Age

Abstract

Gdy kobiety zyskały możliwość wpływania na politykę za pośrednictwem oficjalnych kanałów, postulaty feministek dotyczące sprawiedliwości społecznej zaczęto realizować w Rumunii poprzez zinstytucjonalizowane formy interwencji politycznej. Instytucjonalizację i profesjonalizację ruchu feministycznego powszechnie kojarzono z feministycznymi i kobiecymi organizacjami pozarządowymi współpracującymi z rządowymi organami do spraw równości płci w celu realizacji postulatów ruchu i osiągnięcia sukcesu w sferze polityki. Podczas gdy niektórzy badacze zawracali uwagę na korzyści płynące z przenikania idei i praktyk feministycznych do struktury państwa, inni uważali, że organizacje pozarządowe czynią ruch feministyczny podatnym na kooptację, przyczyniając się do jego demobilizacji i odpolitycznienia. Koncepcja kooptacji odzwierciedla dylematy, przed którymi stoją współczesne ruchy feministyczne. Dylematy te dotyczą przesuwania celów ruchu, które mogą być dostosowane do innych priorytetów i programów – czasami działając na niekorzyść ruchu i w sprzeczności z pierwotnymi celami, szczególnie gdy staną się częścią oficjalnych kanałów politycznych. Zależność feministycznych grup i organizacji pozarządowych od funduszy państwowych lub prywatnych jest również powiązana z kooptacją ruchu. Jak budować ruch na krytycznych analizach koncepcji kooptacji bez jednoczesnego kwestionowania wagi działań i wysiłków aktywistów feministycznych i organizacji pozarządowych jako legitymizujących programy polityczne państwowych lub prywatnych darczyńców? Badanie to ma na celu, po pierwsze, wyjaśnienie napięć powstałych w wyniku kooptacji i związanych z dylematem bycia wewnątrz/na zewnątrz, przed którym stoi współczesny ruch feministyczny. Po drugie, celem autorki artykułu jest zbadanie strategii przeciwstawienia się lub zarządzania kooptacją opracowanych przez ruch feministyczny. Do analizy procesu kooptacji, a zwłaszcza wywoływanych przez ów proces napięć i powstałych wopozycji do niego strategii oporu, w tekście wykorzystano literaturę NGO-izacji i przedstawiono empiryczne dowody pochodzące z badań nad rumuńskim ruchem feministycznym.