Abstract
Jako mem – kulturowy replikator – baśń o Śnieżce ma wysoki potencjał wirusowy w rozumieniu Jacka Zipesa. Badania prowadzone nad tym tekstem kultury wykazały obecność kilkuset jego wersji na kilku kontynentach, przy czym najbardziej znany wariant literacki to ten Grimmowski. W artykule koncentrujemy się na analizie porównawczej wampirycznych wcieleń Śnieżki w trzech utworach literackich: opowiadaniach Snow, Glass, Apples (Szkło, śnieg i jabłka) Neila Gaimana (1994) i Red as Blood (Czerwona jak krew) Tanith Lee (1983) oraz powieści Blood and Snow (Krew i śnieg) Rashelle Workman (2012). Wykazują one wyraźne powinowactwa z wariantem Grimmowskim: czy to na poziomie implicytnym, poprzez wykorzystanie skanonizowanych przez tę wersję składników fabularnych, estetycznych itp., czy to eksplicytnym, poprzez bezpośrednie wskazówki paratekstualne i metafikcjonalne. Podejmujemy zatem próbę uzupełnienia stanu badań nad popkulturowymi wizerunkami wampira, a jednocześnie – wpisania się w nurt rozwijających się w naszym kraju studiów grimmologicznych.
Publisher
Adam Mickiewicz University Poznan
Subject
Literature and Literary Theory,Cultural Studies
Reference64 articles.
1. Afeltowicz Łukasz, Wróblewski Michał (2018), Epidemie, nowoczesność i apokalipsa zombie. Motyw chorób zakaźnych w kulturze popularnej jako wyraz lęków społecznych, „Kultura Współczesna”, nr 2(101), s. 89–100.
2. Baranowski Bohdan (1981). W kręgu upiorów i wilkołaków, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź.
3. Bednarek Magdalena (2017). Władca baśni. Wokół polskiej recepcji „Cudownego i pożytecznego” Bruna Bettelheima, „Porównania”, t. 20, s. 199–218.
4. Bednarek Magdalena (2021). „Kopciuszki” dla młodzieży. O rewritingach motywu ATU 510A w literaturze young adult, „Dzieciństwo. Literatura i Kultura”, t. 3, nr 2, s. 11–34.
5. Bettelheim Bruno (2010). Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni, przeł. Danuta Danek, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa.