Abstract
Celem artykułu było przeprowadzenie pogłębionej refleksji nad stosunkiem afgańskich talibów do kwestii dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury. Wiele wydarzeń, przede wszystkim spektakularne zniszczenie posągów Buddy w Dolinie Bamiyan, w 2001 r., doczekało się stereotypowych interpretacji opartych przede wszystkim na argumentacji religijnej. Autor starał się ukazać bardziej złożoną genezę aktu kulturowego barbarzyństwa, jakim niewątpliwie była destrukcja zabytków z Bamiyan. Motywacja wynikająca z fundamentalistycznej interpretacji Islamu, jest bowiem tylko jednym z czynników, które doprowadziły do zniszczenia posagów. Należy uwzględnić również perspektywę polityczną, etniczną, kwestie polityki pamięci i wiele innych. Na ile był to akt destrukcji i to, co nastąpiło w okresie następnego ćwierćwiecza jedynie przejawem barbarzyńskiego fanatyzmu, na ile zaś zawierał w sobie element pragmatyzmu? Autor stara się przybliżyć do odpowiedzi na te nieoczywiste pytania.
Publisher
Adam Mickiewicz University Poznan
Reference32 articles.
1. Ashebaby F. (2020), Cultural Heritage Protection in Islamic Tradition, „International Journal of Cultural Property”, vol. 27, 3, Cambridge.
2. Bieczyński M. (2018), Destrukcja dzieł sztuki a prawo w ujęciu historycznym, „Studia Politologiczne”, vol. 50.
3. Bobin F. (2015), Disputes damage hopes of rebuilding Afghanistan’s Bamiyan Buddhas, https://www.theguardian.com/world/2015/jan/10/rebuild-bamiyan-buddhas-taliban-afghanistan, 1.03.2024.
4. Boggs E. (2016), Unesco takes on the taliban. The Fight to Save the Buddhas at Bamiyan, https://vtuhr.org/articles/10.21061/vtuhr.v5i1.39, 1.03.2024.
5. Centlivres P. (2012), The Death of the Buddhas of Bamiyan, https://www.mei.edu/publications/death-buddhas-bamiyan#edn2, 1.03.2024.