Abstract
Celem rozważań jest zdefiniowanie pojęcia organów koordynujących współpracę i kontakty w ramach urzędowych kontroli żywności oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy polski ustawodawca zrealizował obowiązek ich wyznaczenia. Autorka, analizując sytuację w poszczególnych krajach UE, wskazuje na niejednolite podejście do realizacji tych obowiązków, występujące również w rodzimych regulacjach. W konkluzji zauważa, że polski ustawodawca zrealizował ten obowiązek jedynie częściowo, wprowadzając przepisy dotyczące wyznaczenia organu koordynującego współpracę i kontakty w sześciu z dziesięciu obszarów określonych unijnym rozporządzeniem. Konieczne jest zatem doprecyzowanie regulacji w pozostałych czterech obszarach oraz pomocniczo desygnowanie organu odpowiedzialnego za kontrole mające zastosowanie do zwierząt i towarów importowanych lub eksportowanych z Unii Europejskiej.
Publisher
Adam Mickiewicz University Poznan
Reference9 articles.
1. Lipińska I., Dobkowski J. (2022), Urzędowy model kontroli żywności, „Studia Iuridica” nr 91.
2. Ozimek I., Szlachciuk J., Przeździecka-Czyżewska N. (2017), Zafałszowania artykułów rolno-spożywczych w świetle regulacji prawnych oraz działań organów urzędowej kontroli żywności w Polsce, „Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej” nr 120.
3. Serlikowska A. (2018), Pojęcie urzędowej kontroli żywności – aspekty definicyjne i zakres przedmiotowy, „Kontrola Państwowa” nr 2.
4. Serlikowska A. (2019), Wdrażanie unijnej reformy urzędowej kontroli żywności – rozproszenie kompetencji krajowych organów, „Kontrola Państwowa” nr 6.
5. Serlikowska A. (2023), Rola Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jako organu urzędowej kontroli żywności, „Przegląd Prawa Publicznego” nr 9.