Od poetyki wstrętu do metaliterackich afirmacji, czyli o tym, co Bernhard wyczytał u Gombrowicza

Abstract

Artykuł jest opartą na hipotezie literackiego wpływu interpretacją wybranych powieści Thomasa Bernharda dokonaną w perspektywie metaliterackich i antropologicznych poglądów Witolda Gombrowicza. Zasadnicza teza tej wykładni zakłada, że w twórczości autora Zaburzenia dochodzi do przewartościowania kategorii „wstrętu”, który to afekt najpierw stanowi podstawową strategię radykalnych krytyk kultury, a następnie podlega przepracowaniu przy użyciu poetyki satyry i komizmu. Najpierw dla Bernharda i jego protagonistów kluczowe znaczenie ma lektura Schopenhauera, później Nietzschego i właśnie Gombrowicza.